• 50 ways to leave your lover

    Date: 2009.04.01 | Category: TECHIE-STUFF | Tags: ,,,

     

    Γιατρέ μου χρειάζομαι για τη δουλειά μου να τυπώνω πολλές έγχρωμες σελίδες. Να αγοράσω τον τάδε έγχρωμο Laser εκτυπωτή?

     

    Τέτοιου είδους ερωτήσεις έχουν συνήθως 1 λύση. Ο ασθενής προσπαθεί να κερδίσει μια θετική ανταπόκριση από τον γιατρό του, μια καθησυχαστική κίνηση του κεφαλιού που να παίρνει την ευθύνη από τους ώμους του ταλαίπωρου ασθενή και να την εναποθέτει στα στιβαρά μπράτσα μιας αόρατης αυθεντίας που στη συγκεκριμένη περίπτωση ονομάζουμε techie chan. Στην πραγματικότητα ο ασθενής έχει ήδη αποφασίσει να αγοράσει τον εκτυπωτή, έχει ετοιμάσει την σκανταλιά, έχει ήδη τσεκάρει το υπόλοιπο της κάρτας του και σχεδόν περιμένει με το δάκτυλο στο τηλέφωνο για να κάνει την παραγγελία. Κι εάν νομίζετε πως η ζωή των ταλαίπωρων ασθενών είναι δύσκολη που να δείτε τι συμβαίνει και σε εμάς τις αυθεντίες.

    Καταρχάς αγαπητέ μου κύριε δεν έχετε δει τα μπράτσα μου. Εάν τα βλέπατε θα το σκεφτόσασταν λίγο παραπάνω να μου εναποθέσετε την ευθύνη των πράξεών σας. Πόσο δε μάλλον εάν με βλέπατε και ολόκληρο χωρίς το φωτοστέφανο της κινέζικης αγιοσύνης μου. Αλλά σήμερα θα ασχοληθώ πολύ λίγο μαζί σας και τη νεύρωση με τους έγχρωμους laser εκτυπωτές.

    Για την ακρίβεια μην αγοράσετε τον έγχρωμο laser που βάλατε στο μάτι. Μια αλλαξιά μελάνια κοστίζουν περίπου 260 ευρώ όσο δηλαδή το 60% της τιμής του εκτυπωτή. Κι εκείνη η διάρκεια ζωής 2500 σελίδες με επικάλυψη 5% ? Εκτός κι εάν είστε λάτρης του απόλυτου μινιμαλισμού δεν θα έχετε δει πολλές φωτογραφίες να έχουν επικάλυψη χρώματος 5%. Βλέπετε αυτο το 5% είναι υπολογισμένο με τη λογική του κειμένου. Αλλά εκτός εάν θέλετε τον εκτυπωτή για να τυπώνετε ροζ γράμματα, το 5% δεν πρόκειται να το πιάσετε. Για την ακρίβεια μέχρι να βρείτε έναν φθηνό τρόπο να αγοράζετε τα ανταλλακτικά οι εταιρίες εκτυπωτών θα σας γδέρνουν γιατί ακολουθούν πιστά το μοντέλο της Gillette που εάν είστε τακτικός αναγνώστης της στήλης θα με έχετε ακούσει να αναφέρω καμιά 10αριά φορές (και που παρεπιπτώντως την αγόρασε η Proctor&Gamble) .

    Αυτή είναι η έγχρωμη αλήθεια. Το μεγάλο ζήτημα τώρα είναι πως εσείς ως αυθεντία χειρίζεστε αυτή την πραγματικότητα στον ασθενή. Του την πετάτε στα μούτρα? Θα τον δείτε να περνάει τα πέντε στάδια της θλίψης συμπυκνωμένα σαν να διαβάζετε εγχειρίδιο ψυχανάλυσης σε 10 λεπτά.

     

    Άρνηση : Δεν είναι αλήθεια αυτό που ισχυρίζεστε. Εγώ διάβασα πως κάθε επιχείρηση που σέβεται τον εαυτό της χρειάζεται έναν έγχρωμο Laser.

    Οργή : Λέτε ψέματα γιατί είστε προκατειλημμένος και αλμπάνης.

    Παζάρεμα : Μα τόσος κόσμος αγοράζει έγχρωμους εκτυπωτές, γιατί όχι κι εγώ? Ένας φίλος μου πρότεινε και το τάδε μοντέλο. Μήπως είναι καλύτερο?

    Κατάθλιψη:Τι νόημα έχει να έχω εκτυπωτή εάν είναι έτσι τα πράγματα

    Αποδοχή : Ίσως να αγοράσω καινούργιο εκτυπωτή, αλλά είμαι μια χαρά με τον τωρινό.

     

    Και ίσως αυτό να είναι λυτρωτικό για τον ασθενή, αλλά εσείς θα έχετε ξοδέψει 40 λεπτά ή 15 εμαιλ προσπαθώντας να τον βοηθήσετε να ξεπεράσει το κάθε στάδιο. Μπορεί μετά να σας θεωρεί συνώνυμο του θεού, ή τουλαχιστον του προφήτη Αυτού. Εξαιρετικά χρήσιμο εάν κερδίζατε τουλάχιστον μια αιωνιότητα αλλά στην πραγματικότητα μάλλον χάνετε κάτι από την ψυχική σας ηρεμία. Και μια μικρή φωνούλα θα λέει, γιατί πρέπει να σώσεις όλο τον κόσμο. Θέλει δεν θέλει?

     

    Πράγμα που μας φέρνει στην δεύτερη δυνατότητα. Γιατρέ να τον αγοράσω τον εκτυπωτή? Και δεν τον αγοράζεις? Ποιος είμαι εγώ να σταθώ εμπόδιο στην ευτυχία σου? Και συνεχίζεις τη ζωή σου χαρούμενος. Ναι? Και τότε τι ρόλο βαράς ρε μεγάλε εδώ πέρα? Να πετάς αστειάκια και ανώδυνες συμβουλές για να κρατάς χαρούμενους τους ασθενείς, μοιράζοντας πρόζακ (ladose στα ελληνικά) με τη χούφτα? Έτσι ο techiechan πορεύεται στον κόσμο ανάμεσα στη διπολική του διαταραχή. Να σώσω έναν ακόμα ασθενή ή να τον αφήσω να πνιγεί? Γιαυτό και όταν στέλνετε email να ρωτάτε πάντα στην αρχή: Κυρ τέκι είσαι σήμερα στη μεσσιανική φάση σου, ή έχεις πάει στο βερολίνο να πιεις το gin σου? Άλλωστε κάθε ασθενής αναζητά τον techie που του αξίζει.