• Παραμύθι δίχως δράκο και δίχως ελπίδα (σου εύχομαι να μην σε κλάψει καμιά πατρίδα)

    Date: 2023.05.24 | Category: ΠΟΛΙΤΙΚΗ | Tags:

    Αυτό είναι ένα άρθρο fast track προκειμένου να ξελυσάξετε με τα αυτονόητα, να πέσετε από τα σύννεφα με τις ειδήσεις προ 4 ετών, να εκφράσετε την απογοητευσή σας για την ανθρωπότητα που η λύση που επιλέξατε εσείς στις εκλογές με κλειστή μύτη δεν έπεισε κανέναν άλλο κλπ κλπ. Με λίγα λόγια μην μου χαλάτε τα άρθρα μου με σχόλια για μια εκλογική επικαιρότητα που ούτε εσάς δεν ενδιαφέρει, αλλά μέσα στην απέραντη βαρεμάρα της μετακοβιντιανής πραγματικότητας και περιμένοντας τον γκοντό της πτώσης της δύσης να σας προσφέρει ένα κάποιο πρόγκιγμα βρε αδερφέ, εκλογολογείτε δια πασαν μαλακίαν.

     

     

    Οι εκλογές του μάη ήταν ένα μεγάλο nothing burger μεταξύ μας που όλοι θα προσποιηθούν ότι έμειναν έκπληκτικοι, διότι έτσι επιβάλει η μεσοαστική υποκρισία στην οποία έχουμε εκπαιδευθεί τόσο καλά τα τελευταία χρόνια. Παλιότερα το λέγαμε και pearl clutching, αλλά εμείς είμαστε μεταπολιτευτικοί υποκριτές σαν τον σπύρο στους απαράδεκτους και δεν είμαστε υπέρ της επίδειξης του πλούτου  🙂

    Ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη να ήταν ότι ο κούλης αύξησε σε απόλυτο αριθμό αυτούς που ψήφισαν ΝΔ κάτι που εδώ που τα λέμε δεν ήταν και τόσο εύκολο αν σκεφτείτε το πόσους παραδοσιακούς του ψηφοφόρους έδιωξε με το απαρτχάιντ των ψεκασμένων. Αλλά θα ήταν μικρότερη έκπληξη αν υποψιαζόμασταν και το δεύτερο παπούτσι στο πάτωμα, ότι δηλαδή ο κυβερνήσιμος σύριζα θα καταποντιζόταν στο 20%· για μια ακόμη φορά οι συριζαίοι μας διαβεβαίωναν ότι η μάχη κρίνεται στα σημεία, άντε να χάσουν με 2-3-4 μονάδες διαφορά, μια κουραστική επανάληψη των ίδιων ηλιθιοτήτων που ξεστόμιζαν και το 2019.

    Σε αντίθεση με τις ηλιθιότητες που παραμένουν σταθερές, τα εκλογικά ποσοστά του φαξ που ονομάζεται σύριζα ακολούθησαν τη φυσική τους πορεία. Και οϊμέ οϊμέ τι κακό μας βρήκε. Η επάρατος δεξιά κέρδισε· αχ αυτός ο κακός κατρούγκαλος, από μόνος του ευθύνεται για τουλάχιστον 7 πόντους 🙂

     

    Αν το θέλετε με περισσότερα και πιο κουλτουριάρικα λόγια ο σύριζα είχε βολευτεί με την αφήγηση του παλιού πασοκ, ότι αυτοί είναι ο έτερος πόλος του δικομματισμού· κι έτσι περίμεναν το φρούτο να ωριμάσει· το μέγεθος αυτής της διανοητικής οκνηρίας μπορούμε να το καταλάβουμε από το μαλλιοτράβηγμα που έριξε με το πασόκ-τσιπίτα πανιώνιος για το ποιος έχει δικαίωμα να κρατάει τα μαραμένα αρχίδια του ανδρέα ως φυλακτό. 4 χρόνια ο αλέξης προετοίμαζε το μυστικό του υπερόπλο που ήταν να γίνει φτυστός ο ανδρέας, στο περπάτημα, στην ομιλία, στις λεκτικές ακροβασίες και τσουπ έρχεται το τσιπίτα-πασοκ να τον διεκδικήσει χωρίς καν να αλλάξει λίγο τον τόνο της φωνής του αυτός ο ανδρουλάκης. Μα πως τολμάει?

    Το ίδιο ισχύει φυσικά και για όλη την αντιπολιτευτική τους τακτική. Ο σύριζα προσπαθούσε μάταια να πείσει πως είναι σαν τη ΝΔ μόνο καλύτερος, πιο τεχνοκράτης, πιο αποτελεσματικός. Γι’ αυτο και όλες οι επιθέσεις προς τη ΝΔ ήταν επιπέδου κλειδαρότρυπας. Ο κούλης είναι διεφθαρμένος, ο κούλης είναι διεστραμμένος, ο κούλης είναι μοβώρος δεξιός.

    Διότι άλλωστε ο σύριζα ιδιωτικοποίησε τον ΟΣΕ, ο σύριζα ψήφισε το χρηματιστήριο ενέργειας που ήρθε να μας δαγκώσει, ο σύριζα πρώτος ήθελε να απεξαρτηθούμε από το φθηνό ρώσικο αέριο, ο σύριζα κατασκεύασε τους “στρατηγικούς κακοπληρωτές” και έκανε τους πλειστηριασμούς κατοικιών ηλεκτρονικούς για να μην τους μπλοκάρουν οι φασαριόζοι λαϊκιστές. Με λίγα λόγια όλα αυτά τα κακά που κατηγορεί τον κούλη τα έφερε ο ίδιος· γι’αυτό και άλλωστε οι κατηγορίες εναντίων του είναι ηθικής τάξεως, κι όχι πολιτικής.

    4 χρόνια λοιπόν ένα φαξ στην κουμουνδούρου παπαγάλιζε τις ίδιες βαρετές μαλακίες και το αριστεροχώρι ακόμα απορεί γιατί κατατροπώθηκε ο σύριζα κάτι που δείχνει και τον τεράστιο ελιτισμό τους· θεωρούσαν ότι επιχειρήματα για ηλίθιους θα πείσουν τους μουζικούς να τους ψηφίσουν σαν ώριμο φρούτο.

     

    Θα μου πείτε 4 χρόνια το αριστεροχώρι τι έκανε, καθόταν? Όχι φυσικά δεν καθόταν, αλλά βουτηγμένο μέσα στην ιντερνετική του πραγματικότητα, ασχολούνταν με τις διαμάχες του αμερικάνικου μαγαζιού. Πόσο κοντή πρέπει να την έχεις για να διαγωνίζεσαι με τις γυναίκες στην κολύμβηση, όχι προσθεού τι έννοεις γυναίκες, τί είναι αυτό το πράγμα δεν ξέρω και όλο αυτό το καρναβάλι που περνάει για “αριστερά” στο δυτικό κόσμο την τελευταία δεκαετία. Κι όταν δεν ασχολούνταν με αυτό, ασχολούνταν με το πόσο ψηλά θα σηκώσουν το μπράτσο και γιατί ο πέλεκης του απαρτχάιντ δεν πέφτει ακόμα πιο βαρύς στα κεφάλια των ασεβών ανεμβολίαστων· διότι άμα έχεις δημοκρατικές ευαισθησίες τέτοια πράγματα δεν τα σηκώνεις· μόνο μπράτσο.

    Πως μας βρήκε αυτό το κακό? Εύκολα. Οι ΜΚΟ που πήγε και τρούπωσε το αριστεροχώρι μετά την ήττα του 2019 χρηματοδοτούνται από τα ίδια αμερικάνικα μαγαζιά με αποτέλεσμα τα θέματα της συζήτησης να είναι το ίδιο ηλίθια, όσο τα αμερικάνικα. Πως να μην θαυμάσεις την αναλυτική δεινότητα φέρελπιδως δημοσιογράφου του αριστεροχωριου που αναλύει την νίκη του κούλη ως “λευκός άντρας, στιβαρός, με δυνατή χειραψία;“ Κι είναι απλά να αναρωτιέσαι· αυτό το ζωντόβολο είναι και τυφλό πέρα από ανεγκέφαλο?

    Αλλά αυτή είναι η ποιότητα του αριστεροχωριού· η ίδια καθωσπρέπει ανεγκέφαλη υποκρισία που δεν θα αναρωτηθεί αν ο κούλης πράγματι είναι στιβαρός με δυνατή χειραψία κι αν αυτό ευθύνεται για το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά θα κατηγορήσει τον καραγκιόζη που επισημαίνει την ανεγκέφαλη ανάλυση ως σεξιστή 😉 Κι αυτή ας πούμε είναι η σκεπτόμενη επικοινωνιακή φράξια, διότι υπάρχει και η άλλη που απλά γλύφει τον αρχηγό από το 2015 κι ακόμα δεν έχει σταματήσει,

     

    Είναι λοιπόν να πέφτεις από τα σύννεφα που ο ίδιος κουρασμένος λόγος που 4 χρόνια δεν έπεισε κανέναν συνεχίζει και μετεκλογικά με μια passive aggressive χροιά? Ψηφίστε μας στις επόμενες εκλογές διότι αν δεν μας ψηφίσετε θα σας φάει ο δράκος. Κάτσε αυτό το λέγατε και την προηγούμενη βδομάδα ρε κορίτσια και μάλλον θα πρέπει να παραδεχθείτε ότι είχε μερικά προβληματάκια να εχμ, πως να το πω, εχμ να γειωθεί με τον κόσμο. Μήπως είναι η ώρα για λίγο εχμ πως να το πω πάλι, εχμ για αναστοχασμό? Για περισυλλογή? Ρε γαμώτο ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με την ανωτάτη υποκριτική.

     

     

    Ελπίζω να μην περιμένετε να γράψω κάτι ξεχωριστό για τα αμερικανάκια του μέρα2,5 διότι το μόνο που μπορώ να βρω είναι ότι ο αρχηγός του δεν ξέρει να χάνει ακόμα περισσότερο από τον τσίπρα και του φταίνε οι πάντες εκτός από τον ίδιο· και φυσικά κανείς δεν παραίτείται μετά από τέτοια αποτελέσματα διότι τι θα απομείνει από το μέρα2,5 ή από τον σύριζα χωρίς τη φωτισμένη ηγεσία τους?

    Αλλά ναι η κατάντια της ελλάδας είναι ότι ψηφίζουν βελόπουλο. Όχι ότι το λαμπιόνι βαρουφάκης δεν μπορεί να καταννοήσει τις χαώδεις διαφορές μεταξύ του ερντογάν, του ορμπαν και του κούλη, λες και αυτοί οι 3 δεν ζουν στη γειτονιά του διότι αυτός μεγάλωσε στo απστειτ νιουγιορκ· αυτό είναι το επίπεδο αντίληψης του λαμπρού αυτού μυαλού, ένα τσάτρα πάτρα copy-paste απο τον αμερικάνικο χυλό du jour· είτε μιλάει για την ουκρανία, είτε για την τουρκία και την ουγγαρία δεν μπορεί να καταλάβει κάτι άλλο για τον εαυτό του (και τη χώρα του) από αυτό που παπαγαλίζει η προπαγάνδα των αμερικάνσκι.

     

    Όσο για τον έτερο πόλο της “αριστερής πρότασης”, το πασόκ-τσιπίτα… οι υποκλοπές που βγήκαν στη φόρα από τους αμερικάνσκι και κρατήθηκαν στην επικαιρότητα επι 6 μήνες (ούτε ο πόλεμος στην ουκρανία τέτοια επιμονή) ήταν σχεδιασμένες για να αναδείξουν το κύριο “θύμα” τους, δηλαδή τον ηγέτη του· μέχρι εδώ τα πράγματα ήταν λίγο ξεκάθαρα. Αυτό που δεν είναι ξεκάθαρο, όπως συμβαίνει πια με τους αμερικάνσκι σε όλο τον κόσμο, είναι τι ακριβώς ήθελαν να πετύχουν με αυτό. Η προφανής απάντηση είναι ότι ήθελαν την προοδευτική διακυβέρνηση των 3 (συριζα-τσιπιτα-μερα2,5) προκειμένου να αποφύγουν την πρωτιά του κούλη και για να το καταφέρουν αυτό πόνταραν σ’ ένα τρικ του μάρκετινγκ που λέγεται εύρος γκάμας προσφορών.

    Δηλαδή ευπρεπή ψηφοφόρε που θέλεις κυβερνήσιμους, μπορείς να επιλέξεις ελεύθερα ανάμεσα στα πατατάκια με γεύση πάπρικα (συριζα), στα πατατάκια με γεύση ρίγανη (τσιπίτα-πασοκ), ή αν νιώθεις ριψοκίνδυνος στα πατατάκια δήμητρα2,5 (Vegan). Ακόμα κι όταν μιλάμε για πατατάκια αυτό είναι μια ριψοκίνδυνη πρόταση ακριβώς διότι πας να πιάσεις όλη τη γκάμα, αλλά μπορείς να χάσεις το USP σου δηλαδή αυτό που σε κάνει μοναδικό στα μάτια του καταναλωτή. Ξέρετε μερικοί από τους πιο διάσημους μακιαβέλιδες της πολιτικής επικοινωνίας προέρχονταν από το χώρο της διαφήμισης τα παλιά χρόνια, αλλά αυτό που ξέχασαν στην πορεία τα πανεπιστήμια που άρχισαν να ξεφουρνίζουν τέτοιους με το κιλό, είναι ότι αυτό το κόλπο δεν δουλεύει αν δεν καταννοείς την πολιτική ως κάτι διαφορετικό από το πλασάρισμα προϊόντων. Από την άλλη μεριά οι ψηφοφόροι σήμερα είναι πολύ περισσότερο καταναλωτές κι άρα ξέρουν να συμπεριφέρονται αναλόγως· όπως κι αν έχει η συνταγή δεν δούλεψε.

    Κι όσο για μια άλλη πρόταση? Αυτή πάντα θα σέρνεται εκεί στα λιμά του 3% ανάμεσα στη ζωή που πήρε τη θέση του γιάννις που με τη σειρά του πήρε τη θέση του λεβέντη που ίσως και να έχασε από τη Νίκη το κάλπικο ραδίκι που τα βρήκε με τη βίκυ, που τα είχε με τη γκέλη τον λουκά και τον βαγγέλη· μήπως να βγάλω τον ύμνο των μαύρων σκυλιών ως viral ξανά στο tictoc?

    Εδώ που τα λέμε εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ αυτό το καθαρτήριο εκεί κοντά στο 3% . Σαν παλιό παραμύθι, το εκλογικό σώμα επιλέγει διάφορους κακόμοιρους ήρωες προκειμένου να γίνουν ο νέος ιπποτης που θα φάει τον δράκο του ΤΙΝΑ και εκτιμά στην επόμενη αναμέτρηση πως τα πήγαν προκειμένου να πάνε από το 3,01 στο 6% ή στο μέρα2,5 .

    Υπό αυτή την έννοια κανείς δεν τα πήγε ιδιαίτερα καλά, καθώς η μικρή άνοδος του βελόπουλου δεν μπόρεσε να αντικατοπτρίσει παρά ένα κλάσμα των ψεκασμένων που έφυγαν από τη ΝΔ. Όπως άλλωστε και το ΚΚΕ που παρά τη συντριβή του σύριζα δεν μπόρεσε παρά να εισπράξει ένα κλάσμα του αριστεροχωριου. Μόνο η διασπασμένη στα 3 ή 4 κομμάτια ανταρσύα κατάφερε παραδόξως να αυξήσει τα ποσοστά της αλλά αυτή δεν αποτελεί υποψήφιο ιπποτη, αλλά τροφοδότη στελεχιακου δυναμικού πανεπιστημιακής μόρφωσης και επιπέδου για τα υπόλοιπα κόμματα, έναν ρόλο που είχε παλιά ο συνασπισμός. Όσοι μεγαλώνουν, σοβαρεύουν και την κάνουν για τα υπόλοιπα κυβερνήσιμα κόμματα.

    Και κάπως έτσι τελείωσε μια αδιάφορη προ-εκλογική περιόδος για να πάμε στην επόμενη τον επόμενο μήνα καθώς τα αμερικανάκια αριστερά και δεξιά θα προσπαθήσουν να βρουν ένα διακύβευμα που να παραπέμπει στην αμερικάνικη πολιτική πραγματικότητα. Ήδη ο πονηρός άδωνης έδωσε το έναυσμα με τους 180 βουλευτές και τσίμπησε αμέσως το αριστεροχώρι να συσπειρώσει τον κόσμο για τα midterms.

    Διότι όλοι οι κυβερνήσιμοι γνωρίζουν ότι χωρίς διακύβευμα τα αριστερά και δεξιά λιμά εκεί στο πέριξ του 3% θα αρχίσουν να χορεύουν κι αυτό δεν βολεύει την λάμψη κανενός κυβερνήσιμου. Διότι οι ψηφοφόροι που επέλεξαν κυβερνήσιμους το 2023 είναι κατά κάτι (150-200Κ) λιγότεροι από αυτούς που επέλεξαν κυβερνήσιμους το 2019 και υποψιάζομαι πως τον Ιούνη αυτό το νούμερο θα μειωθεί ακόμα περισσότερο.

    Θα μου πεις σημαίνει τίποτα αυτό? Όχι πραγματικά. Ο μακρόν κυβερνά με μικρότερη κοινωνική ανοχή από τα 4εκ των κυβερνήσιμων ψηφοφόρων της ελλάδας· αλλά ουε και αλίμονο σε αυτούς που θα πιστέψουν ότι τους έχουν καβατζωμένους καθώς εκεί στα λιμά του 3% μπορεί να εξυφαίνεται ο νέος ιππότης που θα σώσει τη χώρα· αυτό είναι άλλωστε το μόνο όνειρο που έκανε πραγματικότητα ο σύριζα στην μεταπολιτευτική του πορεία 😉

    Τώρα το πως αυτό θα συμβεί όταν όλη η φαντασιακή μας συγκρότηση ορίζεται με όρους αμερικάνικης σαπουνόπερας, είναι ένα πολύ δύσκολο ερώτημα· ή ίσως όχι και τόσο όπως μπορεί να σας επιβεβαιώσει το χόμπιτ που κυβερνάει την ιταλία με το όνομα πεπόνι 🙂

     

    Κάπως έτσι λοιπόν σας εύχομαι να ξελυσσάξετε και σας εύχομαι να μην χρειαστεί να σας κλάψει καμιά πατρίδα, διότι βλέπετε πως τους κλαίει τους ουκρανούς η δική τους 🙂