• To 68 είναι το νέο 78

    Date: 2020.04.27 | Category: ΠΟΛΙΤΙΚΗ | Tags:

    Η απόφαση του eurogroup της 9ης απρίλη ήταν σαφής και κατηγορηματική για όποιον μπορεί να διαβάσει ανάμεσα στις γραμμές. Ο πανικός που οδήγησε τις περισσότερες κυβερνήσεις της ευρώπης να πάρουν μετρά μετά τις εικόνες στην ιταλία ήταν ένα λάθος το οποίο πρέπει πάση θυσία να διορθωθεί· κομμένες οι μαλακίες περί πολέμου, η οικονομική “ομαλότητα” πρέπει να επιστρέψει με ευθύνη και πρωτοβουλία των κρατών. Με λίγα λόγια επιστροφή στο αρχικό σενάριο, της ελαχιστοποίησης του οικονομικού κόστους.

    Αν αναρωτιέστε γιατί 3 βδομάδες αργότερα βρίσκεστε κλεισμένοι ακόμα στα σπίτια σας, το μυστικό βρίσκεται σε αυτό το “με ευθύνη και πρωτοβουλία των κρατών”. Με λίγα λόγια το eurogroup δεν πήρε ανοιχτά θέση στο ζήτημα, αλλά φρόντισε ξεκάθαρα να θέσει τα όρια μέσα στα οποία τα κράτη θα μπορούν να κινηθούν. Το σχήμα είναι πολύ απλό και θυμίζει λίγο πολύ την απάντηση στην κρίση του 2008. Κάθε χώρα αποφασίζει μόνη της το πότε θα κατέβει από το κλαδί και πως θα επανεκκινήσει την οικονομία της (λέμε τώρα) ανάλογα με τις οικονομικές της δυνατότητες. Η Γερμανία για παράδειγμα έχει ήδη ανακοινώσει την αύξηση του χρέους κατά περίπου 10 μονάδες του ΑΕΠ για να βοηθήσει το μαγαζί της· εντελώς βολικά η βρυξέλα απέσυρε προσωρινά τους περιορισμούς για την κρατική στήριξη ιδιωτικών επιχειρήσεων. Την ίδια στιγμή η Ιταλία με χρέος 150-160-170% του ΑΕΠ (αναλόγως με το πότε μετράτε το ΑΕΠ γατάκια) και μια ύφεση που έρχεται, ίσως να μην έχει -πως να το πούμε ευγενικά- το δημοσιονομικό χώρο να το πράξει. Είδατε που μαθαίνουμε όλοι σιγά σιγά την ευρωγλώσσα?

    Δεν είναι τυχαίο πως και κατά τη διάρκεια της ψευτομάχης στο eurogoup αλλά και μετά υπάρχουν δύο λαγοί που δίνουν το παράδειγμα. Στη μάχη του eurogroup μπροστάρισσα ήταν η ολλανδία, μια χώρα που έχει αναλογικά τον ίδιο αριθμό νεκρών με την Ιταλία και τη Γαλλία αλλά δεν κωλώνει να “πάρει σκληρές αποφάσεις”, με λίγα λόγια να ξεφορτωθεί τους άχρηστους. Μετά το eurogroup άρχισαν από το πουθενά να εμφανίζονται άρθρα για το πόσο γαμάτη είναι η σουηδία που αντιμετωπίζει τον ιο με το μικρότερο δυνατό κόστος για την οικονομία. Όπως μας περιέγραψε πολύ γλαφυρά και ο σουηδός τσιόδρας, όσοι είναι να πεθάνουν, θα πεθάνουν και μέχρι του χρόνου το ίδιο θα έχει συμβεί σε όλες τις χώρες. Αυτές και άλλες παρόμοιες “επιστημονικά” βασισμένες απόψεις είναι στην ουσία η επιστροφή στην επίσημη γραμμή του herd immunity και του όλοι θα τον κολλήσουμε (που είχε πει η μέρκελ) και μην το κάνετε θέμα.

    Μέσα σε αυτό το κλίμα ξεκινά και η άρση των lockdown, όπως είπα πάντα με τοπικά χαρακτηριστικά. Στη γερμανία για παράδειγμα στα ΜΜΜ και τα μαγαζιά ο κόσμος θα πρέπει να φορά μάσκες, λίγο πολύ με τον ίδιο τρόπο που οι πιστοί φοράνε σταυρουδάκια στο λαιμό για να προστατευτείτε από το κακό την ίδια στιγμή που θα συνεχίσετε λίγο πολύ την οικονομική σας καθημερινότητα. Τα σχολεία μάλλον δεν θα ανοίξουν παρά για τις τελευταίες τάξεις, αλλά οι παιδικοί σταθμοί θα ανοίξουν για τους γονείς “με σημαντικές θέσεις εργασίας”. Και σε περίπτωση που δεν έχετε ακόμα χαμπάρι το σύνθημα, πετάχτηκε σαν πορδή ο σόιμπλε να μας κάνει ταληράκια την κοινή ευρωπαϊκή γραμμή που μόνο οι ολλανδοί και οι σουηδοί είχαν την παρρησία να ακολουθήσουν.

    Όποια χώρα δεν θέλει να ακολουθήσει τη γραμμή, είναι ελεύθερη να το κάνει αν μπορεί να αντιμετωπίσει το οικονομικό κόστος κι αυτό νομίζω ότι θέτει στη σωστή του βάση και το τι θα γίνει στην Ελλάδα.

     

     

    Οι τελευταίες μέρες της δόξας του κούλη

    Η παναγιά φανερωμένη βγήκε σε συνέντευξή της και συντάχθηκε με τη σωστή γραμμή. Κάνατε καλά που καθόσασταν κλεισμένες σπίτια σας και δεν βγαίνατε ούτε για περίπατο, αλλά από εδώ και πέρα Herd Immunity, bitches μια θέση χωρίς καμία ιδιαίτερη επιστημονική βάση· το παραδέχεται άλλωστε και ο ίδιος λέγοντας ότι η “ανοσία” θα κρατάει έξη μήνες ένα χρόνο, με λίγα λόγια όσο προφυλαγμένοι είμαστε από το κοινό κρυολόγημα μόλις το περάσουμε, άλλο τόσο θα είμαστε και από τον κορονογιό. Προσφέρει η παναγιά κανένα φυλαχτό σαν τους γερμανούς με τις μάσκες? Η αλήθεια είναι πως ναι· εύχεται (όπως όλοι μας) ο ιος να μην μεταδίδεται το ίδιο εύκολα τους καλοκαιρινούς μήνες.

    Το γεγονός ότι η κυβέρνηση στην ελλάδα ανέβηκε στο ψηλότερο κλαδί προκειμένου να μετατοπίσει τις ευθύνες αν κάτι πάει στραβά, κάνει και την κωλοτούμπα στην πρότερη πραγματικότητα ακόμα πιο οδυνηρή. Με λίγα λόγια πολύ θα ήθελα να δω με ποια επιστημονικά κριτήρια θα απαγορεύεται σε όλους να ξεμυτίσουν την πρωτομαγιά να πάνε να μαζέψουν κανένα λουλούδι στην εξοχή, αλλά μια βδομάδα με δέκα μέρες αργότερα θα αρχίσουν να μπαίνουν στο λεωφορείο και το μετρό για να πάνε στις δουλειές τους. Α και τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας μην τους ξεχάσετε τώρα που γυρίζει· με κοινωνική ευαισθησία πάντα για τους “πληγέντες”.

    Εκτός αν πιστεύετε πως η κυβέρνηση έχει το δημοσιονομικό χώρο να συνεχίσει στη χαλαρουίτα για το επόμενο τρίμηνο που θα είναι και το τουριστικά κρίσιμο τρίμηνο που θρέφει όλη τη χώρα, ή έχει τ’ αρχίδια για να κάνει “μονομερείς ενέργειες” ενάντιων των θεσμών 🙂

     

     

    Η νέα κανονικότητα

    Το όλο κόλπο είναι να εξαφανίσεις τον ιο από τα νέα για αρχή· μετά αρχίζεις και προσφέρεις infomercials με θετικό πρόσημο, όχι νεκρούς και μαλακίες, κάτι τύπου όπως αυτό το καταπληκτικό· αγοράζοντας ηλεκτρικό αυτοκίνητο από τη νέα μας κολεξιόν δεν προστατεύετε μόνο το κλίμα αλλά βοηθάτε στην μείωση της θνησιμότητας από τον ιο. Η μαγική δύναμη της στατιστικής συσχέτισης επιτρέπει άλλωστε να συνδέσεις ο,τιδήποτε με ο,τιδήποτε.

    Αισιόδοξα μη-νέα για το θαυματουργό εμβόλιο θα εμφανίζομαι μέχρι την στιγμή που θα γίνει αντιληπτό πως εμβόλιο δεν θα υπάρξει, όπως δεν υπάρχει και για το απλό κρυολόγημα. Το remedsivir θα προσπαθήσει για μία ακόμη φορά να επανλανσαριστεί την ίδια στιγμή που πανάκριβες εξωτικές θεραπείες θα εμφανίζονται ως το ελιξήριο της νεότητας· οι αεροπορικές θα διαφημίζουν πόσο καθαρός είναι ο αέρας στα αεροπλάνα τους (άλπεις θα αναπνέετε) και στα πακέτα διακοπών θα δίνουν δώρο αντισηπτικά μαντιλάκια. Η γκρέτα (που έχει περάσει ήδη την ασθένεια μισή ντουζίνα φορές) θα προσπαθήσει να ξαναγίνει επίκαιρη, οι φωτιές στον αμαζόνειο θα έρθουν στην ώρα τους, οι μετανάστες που πρέπει να μεταφερθούν από τα νησιά προκειμένου να μαζέψουν τη σοδειά, κάποια καταστροφή σε κάποια μακρινή αφρικάνικη σαβάνα. Επιστροφή στην κανονικότητα με λίγα λόγια· κάθε νέο θα είναι και μια μικρή προτροπή για κατανάλωση στη νέα πραγματικότητα, μια υπενθύμιση πως θα ζείτε στον καλύτερο δυνατό των κόσμων, φτάνει να….(προσθέστε το προϊόν)….. Το αν θα ζήσετε ή θα πεθάνετε είναι παντελώς αδιάφορο, όπως ήταν και πριν άλλωστε.

    Φυσικά δεν ζούμε όλοι στις ιδανικές κοινωνίες δηλαδή την ολλανδία ή τη σουηδία και είναι λογικό να ξανα-υπάρξουν πισωγυρίσματα· η λομβαρδία μπορεί να επαναληφθεί κάπου αλλού, οι γιλέκοι να ξαναβγούν στους δρόμους, οι γερμανοί να ξαναχεστούν επάνω τους. γι’ αυτή την περίπτωση ο μπαμπούλας του μνημονίου (με το όνομα ESM) θα είναι εκεί για πιέζει προς την σωστή κατεύθυνση τους πιο ατίθασους, τα ΜΑΤ στη γαλλία ή το home office και η μάσκα στη γερμανία· τα πάντα ανάλογα με τις δυνατότητες της χώρας να ανταποκριθεί προκειμένου να συνεχίσει το σκρίπτ· με λίγα λόγια τίποτα καινούργιο.

    Το φιλελέ όνειρο θα γίνεται όλο και πιο κενό, δηλαδή μια διαδικασία που ζούμε ήδη 10 χρόνια, και τώρα θα περιλαμβάνει και τα επιχειρήματα που ήδη έχουμε αρχίσει να ακούμε. Πως το 2008 γίναμε όλοι αυτόματα εν δυνάμει κακομαθημένοι δυτικοί που χάνουν τα πολλαπλά τους οικονομικά προνόμια? Ε το 2020-21 θα είμαστε κακομαθημένοι επειδή έχουμε ξεχάσει να πεθαίνουμε, κι έτσι άλλο ένα βαρίδι του γιατί να είσαι δυτικός θα έχει αρθεί. Αυτή η νέα κανονικότητα είναι ήδη μια μεγάλη αλλαγή αν σκεφτούμε πως από το 2008 οι ελίτ συμμάχισαν κοινωνικά με τους ηλικιακά μεγαλύτερους για να επιβάλουν αποπληθωριστκές πολιτικές (ειδικά στην ευρωζώνη) που θα προστάτευαν την αξία του νομίσματος. Από φέτος καταρρέει και αυτή η συμμαχία, καθώς το 68 θα γίνει το νέο 78· κι αν πέσει λίγο ο μέσος όρος ζωής, (μην ξεχνάτε πόσοι υπερτασικοί/διαβητικοί κλπ είναι κάτω από 68) μην φοβάστε θα βρούμε κάποια νέα στατιστική συσχέτιση που να το κάνει να φαίνεται θετικό.

    Θα δουλέψουν όλα αυτά? Που θέλετε να ξέρω κι άλλωστε τι σημασία έχει. Θα δουλέψουν, όπως δούλεψε και η αναγκαιότητα των μνημονίων. Έχει σημασία το αν πιστεύετε ότι ήταν αναγκαία? Σε δύο τρεις μήνες θα δούμε που θα βρισκόμαστε κι εκεί θα αρχίσουν οι διορθωτικές πορείες. Επικοινωνιακές πάντα. Αν οι ιταλοί γκρινιάξουν πολύ, θα παραιτηθεί ο κόντε και θα έρθει ο επόμενος· αν οι γάλλοι βγουν στους δρόμους ο μακρόν θα στείλει τα ματ και θα ζητήσει πάλι συγνώμη, διαβεβαιώνοντας πως θα προσπαθήσει περισσότερο την επόμενη φορά (το έχει κάνει ήδη 2-3 φορές). Όταν στην ελλάδα αρχίσουν να ουρλιάζουν από την οικονομική καταστροφή, ο κούλης θα προσφέρει προγράμματα κατάρτισης για ανέργους και 150 άτοκες δόσεις για τα δάνεια.

    Τώρα που έφτασα σε αυτό το σημείο άρχισα να νιώθω λίγες τύψεις, διότι με αυτά που γράφω δίνω την εντύπωση ότι όλα θα είναι μέλι γάλα. Δεν θα είναι, αλλά η επίσημη αντιμετώπισή τους θα προσποιείται ότι είναι. Κι εμείς, όσο συνεχίζουμε να περιμένουμε τον κούλη ή το ευρω-ομόλογο να μας σώσει, θα λουζόμαστε τις συνέπειες προσπαθώντας να προσαρμοστούμε στην κινούμενη άμμο της κάθε νέας πραγματικότητας που την ίδια στιγμή θα αλλάζει ταχύτατα ενώ όλοι θα προσποιούνται ότι ήταν εκεί από πάντα.

    Mέχρι τουλάχιστον να έρθει το 1989 για τον δυτικό κόσμο. Διότι αυτό θα έρθει είναι ξεκάθαρο εδώ και πολλά χρόνια (κοιτάξτε πόσο επίκαιρα είναι τα σοβιετικά μοτίβα του 2018 μέρος 1ο και 2ο, ή παρόμοια μοτίβα από το 2014 ή ακόμα και από το 2010). Αλλά όπως και με το 1989 ποιος σας είπε ότι αυτή η λυτρωτική κατάρρευση του μαγαζιού θα σημαίνει μια καλύτερη ζωή για τους μουζίκους που σηκώνουν τα χέρια ψηλά περιμένοντας τον θεό της ιστορίας να τους σώσει?