• Περί ενός κόμικ και της σύγκρουσης των πολιτισμών.

    Date: 2006.02.10 | Category: ΔΙΕΘΝΗ | Tags: ,,,

    (με αφορμή ένα δανέζικο κόμικ που σατιρίζει τον μωάμεθ, και τον σάλο που προκάλεσε).

    Να το θέσουμε λίγο απλά γιατί αυτά τα ζητήματα έχουν λυθεί από το 1789? Εμείς εδώ στην Ευρώπη τα παππαδαριά μας τα κρεμούσαμε από τα καμπαναριά για να μπορούμε να τα χώνουμε στα θεία, και τη θεία, να φτύνουμε στους τάφους τους με όση άνεση θέλουμε και να υποστηρίζουμε μετά μανίας ότι η γη γυρίζει. Αυτό το ονομάζουμε νεωτερικότητα και διαφωτισμό και είμαστε περήφανα παιδιά του. Εάν αυτό δεν αρέσει σε κάποιες βαθύπλουτες ελίτ μουσουλμάνων που προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τους λαούς τους με ψευτοεντάσεις, ποσώς μας ενδιαφέρει.

    Από την άλλη βέβαια, εμείς οι Ιρανοί για παράδειγμα, έχουμε κάθε δικαίωμα να αποκτήσουμε όσα πυρηνικά θέλουμε για να μπορέσουμε να διαφυλάξουμε τους φυσικούς μας πόρους που οι δυτικοί θέλουν να εκμεταλλεύονται για πάρτι τους και μας απειλούν συνεχώς ότι θα μας φέρουν τη «δημοκρατία» και την «ελευθερία» (προφανώς εννοούν ότι θα μας απελευθερώσουν από το πετρέλαιο μας, όπως έκαναν το 1959, ή το 1981). Τώρα εάν σε κάποιες πυρηνικές δυνάμεις δεν αρέσει αυτό, ποσώς μας ενδιαφέρει εξίσου.

    Εμείς στη Χαμάς, έχουμε κάθε δικαίωμα να πολεμάμε με κάθε τρόπο, ένα ρατσιστικό και μιλιταριστικό κράτος που αποζητά την φυσική και πολιτισμική εξόντωση μας, επειδή λέει έχουν ένα βιβλίο που το έγραψε ο ίδιος ο θεός και τους υποσχέθηκε τα αντίστοιχα οικοπεδάκια με θέα τα υψώματα του Γκολάν. Βέβαια τα εν λόγω υψώματα δεν αναφέρονταν ρητά στους τίτλους ιδιοκτησίας της πεντάτευχου, αλλά αφού είχαν νερό είπανε να τα πάρουνε. Σοβαρά προβλήματα τέλος υπάρχουν για τους παλαιστινίους σε αυτό το θρυλικό οφθαλμός αντί οφθαλμού. Προφανώς επειδή η θεία κρίση δεν ήξερε πόσο κουνέλες και σεξουαλικά ενεργές είναι αυτές οι παλαιστίνιες, δεν κατανόησε πως το σωστό δόγμα είναι, ένας Ισραηλινός οθφαλμός για τρεις παλαιστινιακούς.

    Και εμείς στο Αφγανιστάν έχουμε κάθε δικαίωμα να πηδάμε τις κατσίκες μας και κάθε ξένο που πατάει στα χωράφια μας, όπως κάνουν διαχρονικά όλες οι ορεινές κτηνοτροφικές κοινότητες, από την εποχή που ο πολύφημος, τυφλώθηκε από έναν καπάτσο ιμπεριαλιστή, με έντονα ζηλόφθονα αισθήματα προς τους εραστές της γυναίκας του. Εάν δεν σας αρέσει το εμπόριο του οπίου, δεν μας αρέσει εξίσου που η χώρα μας κατέχεται από έναν μισθοφορικό δυτικό στρατό εδώ και 3 χρόνια.

    Νιώθουμε προσβεβλημένοι που κάποιοι τόλμησαν να θίξουν τις πολιτισμικές μας αξίες (δηλαδή τα κομμένα κεφάλια των παπάδων, για να μην προχωρήσω σε άλλες κομμένες ανατομικές λεπτομέρειες). Νιώθω εξίσου θιγμένος, αλλά το παιχνίδι της πολιτισμικής καθοδήγησης το έχουμε παίξει προ πολλού εμείς εις βάρος των άλλων. Όταν κλείναμε τα θρησκευτικά σχολεία της Αλγερίας και βυθίζαμε τον κόσμο στην «διαφωτισμένη» αμάθεια. Όταν επιβάλαμε το εμπόριο του οπίου στους σαστισμένους κινέζους (μα πώς κατάφεραν αυτοί να αναπτύξουν τόσο, τη δική μας εφεύρεση της πυρίτιδας?). Όταν «εκπολιτίζαμε» φτιάχνοντας αποικίες στη γη των «αγρίων». Και για να μη με κατηγορήσετε για αρχαιολάτρη, όταν κόβαμε τη γη των αράβων σε 15 κομμάτια και πετάγαμε και διάφορους ανεπιθύμητους εξτρεμιστές εβραίους για να σπάνε το κεφάλι ο ένας του άλλου για το ίδιο κομμάτι ερήμου. Ή όταν αρνούμαστε το δικαίωμα των πυρηνικών σε κάποιους, την ώρα που εμείς διακηρύττουμε ευθαρσώς ότι μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε όποτε θέλουμε (Σιράκ, Μπλέρ, Μπούς). Όταν εισβάλουμε στις χώρες τους για να τους «απελευθερώσουμε», ή υποστηρίζουμε δικτατορικά καθεστώτα, επειδή είναι τα «δικά μας καθάρματα».

    Τον μωάμεθ, τον Ιησού, και τον Γιαχβέ μπορούμε να τους κλάνουμε όσο θέλουμε και κανείς δεν θα παραπονιόταν, εάν δεν προσπαθούσαμε να πουλήσουμε τον «ανώτερο» πολιτισμό μας εξαργυρώνοντας τον σε οικονομική και πολιτική εκμετάλλευση. Κι εάν έχουμε μάθει κάτι με πολύ αίμα εδώ στην Ευρώπη (γι’αυτό και ευνουχίσαμε τους παππάδες μας), είναι ότι πίσω από κάθε θρησκευτικό πόλεμο ή πόλεμο των πολιτισμών, κρύβεται η άπληστη δίψα μιας εξουσίας. Όχι απαραίτητα απρόσωπης και δικτατορικής. Ας μην ξεχνάμε πως την εκστρατεία στη Σικελία την ξεκίνησε η δημοκρατική αθήνα, διότι λέει πως μετά από αυτή, κάθε αθηναίος θα είχε ένα ετήσιο εισόδημα σε ασήμι. Όπως κάθε αμερικάνος θα είχε 50 βαρέλια πετρέλαιο για το αγαπημένο του SUV μετά το Ιρακ και κάθε ευρωπαίος από 3 μαυριδερούς μετανάστες να δουλεύουν, για να μπορεί να κάθεται ο υπαρξιστικός, τεμπέλικος κώλος του.

    ΥΓ επειδή το ακούω συνέχεια, πως εμείς οι έλληνες δεν έχουμε κάνει κακά πράγματα, και αυτό είναι ένα κατάλοιπο των σχολικών μας χρόνων «την ελλάδα παιδιά μου, πάντα την επιβουλεύονταν οι άλλοι λαοί για τη στρατηγική της θέση». Να υπενθυμίσω ότι κι εμείς φορέσαμε κουκούλες στους πακιστανούς, έχουμε στρατό κατοχής στο αφγανιστάν, στον πόλεμο κατά των μπολσεβίκων υπήρχε ελληνικός στρατός, στην κορέα εξίσου και για να πιάσουμε και λίγο τα κοντινά μας που πονάνε. Πως σας φαίνεται η προσάρτηση των επαρχιών Μακεδονίας, Ηπείρου και Θράκης, επαρχιών όπου ο ελληνόφωνος πληθυσμός (ακόμα και στη θεσσαλονίκη) δεν ξερπερνούσε το 35-40%. Μήπως αναρωτηθήκατε ποτέ τι συνέβη στο υπόλοιπο 60-65% ? Όχι ε? Τι κρίμα. Ο κ.Μαργαρίτης έχει γράψει ένα ενδιαφέρον βιβλίο επί τούτου, ξέρετε, για τους «ανεπιθύμητους συμπολίτες μας».