• Τα Facts των εμβολίων και τα fuckups του εμβολιαστικού αγιασμού των πιστών ημών (πρόσχωμεν)

    Date: 2022.02.24 | Category: ΠΟΛΙΤΙΚΗ | Tags:

    Τα εμβόλια, όπως και κάθε άλλη τεχνική δεν έχουν πάντα τα καλύτερα των στατιστικών. Αντίθετα, η αφήγηση περί της ιστορικής αποτελεσματικότητας των εμβολίων είναι πάντα αψεγάδιαστη. Τα “λάθη”, οι “υπερβολές” και τα θύματα που αυτά έσπειραν κρύβονται κάτω από το χαλάκι της ιστορικής λήθης.

     

    Καθώς θα αρχίζουν να τραγουδιούνται (χαμηλόφωνα πάντα) τα θύματα που έπεσαν υπέρ της pfizer (5x++ αρχίζουν να παραδέχονται τώρα σε σχέση με αυτά που έχουν ήδη δημοσιευτεί),  αυτοί που αντιστάθηκαν σε αυτά τα ειλικρινή ή μη λάθη είναι πάντα υπάνθρωποι σκοταδιστές που ο δαρβινισμός τους εξαφάνισε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

     

     

    Ας δούμε λοιπόν πόσο πολύ η ιστορία ρημάρει, όταν αντιμετωπίζει την ίδια νεωτερική ιδεολογία. Διότι τα προβληματικά στατιστικά των εμβολίων δεν αφορούν μόνο αυτά που έχουν μόνο οριακή συνεισφορά στην επιβίωση, αλλά ακόμα και το στέμμα της εμβολιαστικής θρησκείας που δεν είναι άλλο φυσικά από την ευλογιά, μια ασθένεια που τείνει να σκοτώνει ως και το 30% των ανθρώπων που χτυπά. Στο 19ο αιώνα στη βρετανία, οι ορίτζιναλ φιλελέδες πέρασαν αυστηρούς εμβολιαστικούς νόμους κατά της ευλογιάς, όπου κάθε νεογνό έπρεπε να εμβολιαστεί μετά τον τρίτο μήνα της γέννησής του. Για το γενικό καλό βεβαίως βεβαίως· κάπως έτσι βήμα βήμα φτάσαμε στην οριστική εξαφάνιση της ευλογιάς στα μέσα του 20ου αιώνα. Δεν είναι μια ωραία χαρούμενη ιστορία?

    Είναι η αντι-εμβολιαστική “υστερία” στο λέστερ που χαλάει λίγο την πιάτσα και μας πληροφορεί αυτά που την εποχή εκείνη κυκλοφορούσαν ευρέως και σήμερα όλοι οι συγγραφείς παραδέχονται κάτω από τα μουστάκια τους. Ότι η τότε τεχνική των εμβολίων ήταν στην καλύτερη περίπτωση λίγο προβληματική για να το πούμε ευγενικά και η ποσότητα του ιου που έπαιρναν από τα καυκαλάκια για να φτιάξουν τα εμβόλια ολίγον τι τυχαία. Πολύ λίγος ιος και ο εμβολιασμένος δεν αποκτούσε ανοσία· πολύ παραπάνω ιος και ο εμβολιασμένος εμφάνιζε κανονική ευλογιά που όπως ξέρουμε είναι πολύ μεταδοτική κι άρα αντί να συμβάλει στην εξαφάνισή της, συνέβαλε στην διάδοσή της. Και κάπως έτσι η ευλογιά συνέχιζε να θερίζει σε περιοχές όπως το λονδίνο που η εμβολιαστική κάλυψη έφτανε το 95% . Ελπίζω να μην προσπαθήσετε από αυτές τις ιστορίες να βγάλετε τίποτα παράλογα συμπεράσματα για το σήμερα, αφού σήμερα όλα τα έχουμε μετρήσει κι όλα τα ξέρουμε.

    Η μαύρη αλήθεια για την ευλογιά (όπως και ένα σωρό άλλες ασθένειες που θέριζαν όπως ο τύφος) είναι πως το καθαρό νερό, η αποχέτευση και η καλή διατροφή είχαν πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο στην καταπολέμησή της από τα ίδια τα προβληματικά και στο περίπου εμβόλια· όχι ότι αυτά δεν βοήθησαν στην εξάλειψη της (ειδικότερα αργότερα στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα που βελτιώθηκαν οι τεχνικές), αλλά η πλήρης εξάλειψή της ήταν περισσότερο ένα ζήτημα υπερηφάνειας παρά δημόσιας υγείας.

    Κι αυτό είναι το σημαντικό σημείο της αφήγησης που πρέπει να κρατήσουμε. Η αποχέτευση και το καθαρό νερό είναι τεχνικές ανακαλύψεις των ρωμαίων κι άρα δεν μπορούν να ψάλλουν την ανωτερότητα της μοντέρνας εποχής. Η ευρεία χρήση των εμβολίων αντιθέτως θεωρείται μοντέρνα ανακάλυψη (ανεξάρτητα αν στην ινδία χρησιμοποιούσαν τα καυκαλάκια για αιώνες) και ως τέτοια κερδίζει την δόξα και το άγιο δισκοπότηρο.

     

     

     

    Polio and black Swans

    Η πολιομυελίτιδα είναι μια ασθένεια που μοιάζει πολύ περισσότερο με τον covid σε σχέση με την ευλογιά. Μόνο το 0,5% με 1% που θα την κολλήσουν κινδυνεύουν σοβαρά από αυτή και το μεγαλύτερο ποσοστό θα την περάσει εντελώς ασυμπτωματικά. Εκεί που διαφέρει από τον covid είναι ότι αυτό 0,5% αφορά και τα παιδιά, ενώ ο covid είναι πια γνωστό ότι έχει μια ξεκάθαρη γραμμική προτίμηση στους ηλικιωμένους. Η πολιομυελίτιδα ήταν η τελευταία μεγάλη εμβολιαστική εκστρατεία πριν η βιομηχανία των εμβολίων αρχίσει να ασχολείται με πιο επικίνδυνες ασθένειες όπως η ανεμοβλογιά. Και επειδή είναι αρκετά κοντινή χρονικά υπάρχουν ακόμα ψεκασμένοι από εκείνη την εποχή για να μας πουν τη δική τους ιστορία. Εμένα το ενδιαφέρον μου το κίνησε ο κωμικός george carlin.

    Στον τότε πυρετό κατά της πολιομυελίτιδας αναπτύχθηκαν 2 βασικές τεχνικές εμβολίων. Η πρώτη τεχνική χρησιμοποιούσε πιθικάκια για να καλλιεργήσει τον ιο και να τον κάνει ασφαλή για ανθρώπινη κατανάλωση μετά το αντίστοιχο ξύλο ως πλήρως ανενεργό υικό φορτίο. Από την αρχή ως μέθοδος συνάντησε προβλήματα καθώς ένα “εργατικό ατύχημα” σε ένα από τα εργαστήρια που φτιάχνονταν τα εμβόλια αμόλησε στην κυκλοφορία περισσότερα από 100.000 εμβόλια στα οποία ο ιός δεν είχε φάει αρκετό ξύλο και ήταν αρκετά ισχυρός ώστε να προκαλέσει παράλυση ή και θάνατο στους άτυχους. Επειδή όπως είπαμε άτυχο είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό, τα αποτελέσματα του τεχνικού σφάλματος θεωρούνται σήμερα ένα απλό εργατικό ατύχημα, σαν τη φουκουσίμα ένα πράγμα (από την οποία δεν πέθανε κανείς και δεν έπαθε κανείς καρκίνο, όπως οι ειδικοί μας διαβεβαιώνουν, ή είστε τίποτα ψεκασμένοι?)

    Αλλά τα προβλήματα των εμβολιολατρών δεν σταματάνε εδώ, ακριβώς διότι στον τεχνοκρατικό μας κόσμο οι μαύροι κύκνοι είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο παρότι στατιστικά βρίσκονται στα άκρα, είναι δηλαδή σχετικά απίθανοι. Γιατί συμβαίνει αυτό το “παράδοξο”? Διότι οι πιστοί της τεχνοκρατίας προσπαθούν πάντα φιλότιμα να ξεχνάνε τα πιθανά προβλήματα μια ιδέας, κι άρα παραβλέπουν κάθε τι που θα μπορούσε να αμαυρώσει την πρόοδο.

    Ποιος το περίμενε άλλωστε πως οι χύτρες των δυτικών πυρηνικών αντιδραστήρων δεν ήταν αρκετά χοντρές για να κρατήσουν το κακό πνεύμα της πυρηνικής σχάσης κάτω από το καπάκι όταν αυτές σχεδιάστηκαν βασικά για πυρηνικά υποβρύχια που έχουν το 1/10 της ισχύς τους? Αλλά κανείς δεν εκτέθηκε στη ραδιενέργεια στο τόκιο μην αγχώνεστε· το αμερικάνικο αεροπλανοφόρο που αναφέρω εδώ και έπλεε λίγο παραέξω ακόμα και σήμερα ακτινοβολεί, παρά το γεγονός ότι το πλένουν 10 χρόνια τώρα.

    Ο μαύρος κύκνος αυτών των εμβολίων της πολυομελίτιδας δεν ήταν το εργατικό ατύχημα, αλλά μια άλλη “παρενέργεια” που ανακαλύφθηκε αρκετά αργότερα, όταν πήραν χαμπάρι ότι τα πιθικάκια που χρησιμοποιούσαν ήταν προσβεβλημένα με έναν πιθικίσιο ιο που ήταν εντελώς ακίνδυνος γι’ αυτά, αλλά καρκινογόνος στους ανθρώπους. Φυσικά, όπως και στο τσερνομπίλ, οι ειδικοί μας διαβεβαιώνουν πως κανείς δεν έπαθε καρκίνο από τον πιθικο-ιο, αλλά δεν είναι σίγουροι και μπορεί και να έπαθε και κάποιος από τα δεκάδες εκατομμύρια των ανθρώπων που πήραν αυτά τα εμβόλια. Και φυσικά μας διαβεβαιώνουν πως από το 1963 και μετά τα εμβόλια δεν περιέχουν τον πιθικο-ιο οπότε να κοιμόμαστε ήρεμοι.

    Κι εδώ οι αγαπημένοι μας εμβολιολάτρες με τα δαρβινικά τους επιχειρήματα περί ανώτερης επιβίωσης των τεχνοκρατολατρών βρίσκονται σε μια πολύ δύσκολη θέση. Θα αντάλλασσες την πολύ μικρή πιθανότητα να πεθάνεις από πολιομελίτιδα από μια πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνεις από καρκίνο 30 χρόνια αργότερα? Η ερώτηση είναι ρητορική γιατί κανείς δεν σε ρώτησε όταν σου έκαναν το εμβόλιο. Όπως και τα κοβιντοεμβόλια, το εμβόλιο του Salk ήταν αποτελεσματικό και ασφαλές και χωρίς παρενέργειες. Σαν να ζούμε ολίγον τη μέρα της μαρμότας, έτσι δεν είναι??

    Η δεύτερη τεχνική εμβολιασμού έριχνε ξύλο στον ιο για να τον κάνει λιγότερο επικίνδυνο αλλά δεν τον απενεργοποιούσε πλήρως και δινόταν από το στόμα. Ο εφευρέτης της μάλιστα αποποιήθηκε της πατέντας της τεχνικής αυτής σε αντίθεση με τους mRNA ευεργέτες μας που δεν μας λένε καν τι έχει μέσα η μαγική τους σως. Αλλά το γεγονός ότι ο εφευρέτης είχε καλές προθέσεις δεν μας κάνει αλώβητους από τους μαύρους κύκνους.

    Αυτό το δεύτερο εμβόλιο είχε την κακή συνήθεια να επανενεργοποιείται μερικές φορές και να προκαλεί τις δικές του επιδημίες. Επιδημίες που χτύπαγαν τους ανεμβολίαστους οπότε δικό τους πρόβλημα, όπως μας πληροφορεί ο ΠΟΥ. Αλλά γιατί ακριβώς μιλάω για το παρελθόν? Ο δεύτερος μεγαλύτερος χρηματοδότης του ΠΟΥ, ο ευεργέτης bill gates χρηματοδότησε μια καμπάνια έτσι ώστε να γίνει και η πολιομυελίτιδα σαν την ευλογιά· να υπάρχει μόνο σε μπουκαλάκι εργαστηρίου. Όχι γιατί η πολιομυελίτιδα είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας που μαστίζει την αφρική, ούτε καν πλησιάζει στο Top5, αλλά διότι ήθελαν να φτιάξουν ένα ψαλτήρι που να δείχνει τη δύναμη της προόδου.

    Και επέλεξαν μαζί με τον ΠΟΥ το πόσιμο εμβόλιο του Sabin, όχι μόνο διότι είναι πιο εύκολο στην χορήγησή του, αλλά γιατί έχει κι εκείνη την άλλη ιδιότητα που λέγαμε πιο πριν· να μολύνει δηλαδή πέρα από τον εμβολιασμένο και τους γύρω του, μερικές φορές ολόκληρο το χωριό. Έτσι οι καλοί μας επιστήμονες θα κατάφερναν να εμβολιάσουν και τους ψεκασμένους χωρίς να τους ρωτήσουν. Έφτιαξαν το κοκτέιλ τους λοιπόν να είναι λίγο πιο δυνατό για να πετύχουν το σκοπό τους και μερικά χρόνια ο ΠΟΥ πανηγύρισε την εξάλειψη της άγριας πολιομυελίτιδας από την αφρική. Μόνο που φυσικά έβαλε έναν αστερίσκο· ΝΑ με το συμπάθιο. Διότι αυτή τη στιγμή στην αφρική υπάρχει μια χαρά πολυομελίτιδα, μόνο που προέρχεται αποκλειστικά από τα εμβόλια, καθώς έχουν την τάση να ξαναγίνονται επικίνδυνα με τον καιρό. Πάρτε εδώ δύο ψεκασμένες πηγές από το science αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες.

    Φυσικά όλα αυτά που σας γράφω μπορείτε να τα διαβάσετε και στη wikipedia πίσω από ωραίους ευφημισμούς. Πχ θα βλέπετε συχνά να λένε ότι ο πολιομυελίτιδα των εμβολίων εμφανίζεται σε πληθυσμούς με χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη και κακές συνθήκες υγιεινής, υπονοώντας πως το πρόβλημα βρίσκεται στους βρωμιάρηδες αράπηδες, αλλά δεν θα βρείτε σχεδόν πουθενά ότι το πόσιμο εμβόλιο του Sabin χορηγείται σχεδόν αποκλειστικά σε πληθυσμούς με χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη (για τους λόγους που είπαμε παραπάνω). Και φυσικά μαντέψτε ποιο είναι το γιατρικό για την πολιομυελίτιδα που εισήγαγε ο ίδιος ο ΠΟΥ? Μα φυσικά ένα νέο εμβόλιο που χρηματοδοτεί ο μεγάλος χορηγός bill. Όπως παραδέχεται ανοιχτά το άρθρο του science, τις επιπτώσεις αυτού του νέου εμβολίου καθώς και το πόσο πιο δύσκολο είναι να ξαναγίνει επικίνδυνο θα τις μάθουμε μόνο όταν το δοκιμάσουμε ευρέως.

     

     

     

    Η κουλτούρα του μαθητευόμενου μάγου

    Νομίζω πως είναι σχετικά εμφανής από τα παραπάνω πως οι εμβολιολάτρες δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη ανώτερη γνώση για τους ιους και τα εμβόλια. Όπως δεν κουράζομαι να γράφω, οι γνώσεις μας για το πως λειτουργεί το ανοσοποιητικό είναι πολύ σποραδικές και αυτή η σποραδικότητα γίνεται πιο έντονη από όλα αυτά που έχουμε μάθει τα τελευταία 20-30 χρόνια. Διότι αντί να μας επιβεβαιώσει την μηχανιστική λειτουργία του συστήματος, δίνω εμβόλιο, παράγω αντισώματα όλα καλά, αυτό που ανακαλύψαμε είναι ένα πολύπλοκο σχεδόν αδιαπέραστο σύστημα από αλληλεπιδράσεις, παράπλευρες συνέπειες και συστημικές σχέσεις, τόσο με τον υπόλοιπο οργανισμό, όσο και με τους ξένους μικρο-οργανισμούς που ζούνε μέσα του (και οι οποίοι συχνά επιτελούν λειτουργίες που ακόμα μας διαφεύγουν).

    Λίγοι θα παραδεχθούν πως η πλήρης εξάλειψη της ευλογίας, βασίστηκε σε ένα πολύ βασικό χαρακτηριστικό της ασθένειας. Πως η περίοδος υψηλής μεταδοτικότητας έρχεται ΜΕΤΑ την εμφάνιση των συμπτωμάτων· χαρακτηριστικό που δεν συμμερίζεται ούτε η πολιομυελίτιδα, ούτε η ανεμοβλογία, ούτε φυσικά ο SARS-COVID-19.

     

     

     

    Και αυτή της παρασιτικής βδέλλας

    Η κουλτούρα του μαθητευόμενου μάγου είναι συγκριτικά με τη σημερινή εποχή εντελώς αθώα. Διότι εδώ και 20 χρόνια στην ιατρική έχουμε περάσει σε ένα εντελώς διαφορετικό ανθρωπότυπο. Ο Salk και ο Sabin (που όπως είδαμε δεν τα πήγαν και τόσο καλά παρά τις καλές τους προθέσεις) είναι αθώες παρθένες εμπρός στο πως λειτουργεί η ιατρική των μεγάλων φαρμακευτικών που καθορίζουν την σημερινή πορεία με τις κατάλληλες “έρευνες”.

    Καθίστε να ακούσετε τον Ντέλλο να μας εξηγεί το πως δουλεύουν τα guidelines για τη χοληστερόλη· μέσα σε μισή ώρα θα καταλάβετε πως ο παραλογισμός που συναντήσαμε στην κορονο-υστερία δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά ο βασικός τρόπος που διεξάγεται σήμερα η ιατρική τέχνη σε μαζική κλίμακα. Φτιάχνεις τις έρευνες όπως σε βολεύει και διαλαλείς το πόσο βοηθάνε τα ακριβά σου φάρμακα ακόμα κι όταν αυξάνουν τη γενική θνησιμότητα 🙂

    Το ίδιο ζήσαμε με την χλωροκίνη, με τα εμβόλια και το ινβερμικτίν. Ακόμα κι όταν η έρευνα έδειχνε ότι βοηθάει, τότε θα γράψουμε πως δεν. Κοιτάξτε αυτό το καταπληκτικό άρθρο, φρέσκο φρέσκο από το τυπογραφείο. “ Η ινβερμικτίνη ΔΕΝ δουλεύει. Fake News το forbes? Όχι βέβαια, και η έρευνα στην οποία αναφέρονται το λέει ξεκάθαρα:

    “Findings In this open-label randomized clinical trial of high-risk patients with COVID-19 in Malaysia, a 5-day course of oral ivermectin administered during the first week of illness did not reduce the risk of developing severe disease compared with standard of care alone.”

    Τους πιστεύουμε? Ας δούμε τα αναλυτικά αποτελέσματα: 21% των ασθενών που νόσησαν σοβαρά από κόβιντ έπαιρναν ινβερμικτίνη σε σχέση με 17% των ασθενών που έπαιρναν το πλασίμπο. Άρα η ινβερμικτίνη ΔΕΝ δουλεύει. Τι άλλο θέλετε ρε κωθώνια???

    Βασικά να μην πεθάνει ο παππούς, αυτό θα ήθελα. Για να δούμε τι λέει η ίδια έρευνα μια παράγραφο παρακάτω υπό τον τίτλο Secondary Outcomes.

    Μηχανική υποβοήθηση αναπνοής: inv 4 άτομα, πλασέμπο 10.

    Εισαγωγή σε ΜΕΘ: inv 6 , πλασέμπο 8.

    Θάνατος στις 28ημέρες: inv 3, πλασέμπο 10.

    με αυτά τα στοιχεία οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα για τους θανάτους: “The 28-day in-hospital mortality rate was similar for the ivermectin and control groups”. Όχι δεν διαβάζετε λάθος. Πώς φτάνουν σε αυτό το συμπέρασμα? Βασικά επειδή 10 άτομα δεν είναι ικανό στατιστικό δείγμα· και πράγματι δεν είναι, αλλά θα έπρεπε να σας κινήσει το ενδιαφέρον πως στη ΜΕΘ του ινβερμικτίν πέθαναν 3 φορές λιγότεροι άνθρωποι από τη ΜΕΘ του πλασέμπο.

    Να μην ρωτήσω στη ΜΕΘ των σεπτών αρχιγιατρών των ελληνικών νοσοκομείων, ποια είναι τα αντίστοιχα ποσοστά? Αυτοί τα πάνε τόσο καλά με το ρεμντεσιβίρ που δεν υπάρχει λόγος να κοιτάνε τέτοιες μαλακίες.

     

     

     

    Το θαύμα των mRNA γονιδιακών θεραπειών

    Μαντέψτε τώρα με ποια από τις δύο προσεγγίσεις φτιάξαμε τα εμβόλια για τον κορονογιο. Και μαντέψτε γιατί στη δύση τα mRNA εμβόλια είναι πρακτικά τα μοναδικά που κυκλοφορούν και συστήνονται ανεπιφυλάκτως. Να σας βοηθήσω, όχι δεν έχει να κάνει με το πόσο καλά είναι, αλλά με το τι ήθελαν να πουλήσουν. Εδώ κι εδώ υπάρχουν δύο καταπληκτικά αν και τεράστια άρθρα της whitney webb, τα οποία περιγράφουν με λεπτομέρειες μια ιστορία που είχα και εγώ διαβάσει πριν από 3 χρόνια την ώρα που συνέβαινε. Όλες οι πηγές της είναι σεπτά οικονομικά έντυπα (κι εγώ στο bloomberg ή το business insider το είχα διαβάσει, όχι σε τίποτα ψεκασμένους), ακριβώς όπως ταιριάζει σε αυτή την ιστορία.

    Όσοι έχετε σχέσεις με την σεπτή επενδυτική κοινότητα, θα ξέρετε πως η βιοτεχνολογία είναι το νέο μεγάλο πουλέν των επενδυτών τα τελευταία 20 χρόνια. Ήδη από την προηγούμενη φούσκα του 2000 οι εταιρίες βιοτεχνολογίας πουλιόνταν σαν ζεστά ψωμάκια υποσχόμενες λαγούς με πετραχήλια. Τα κακά νέα για τους επενδυτές είναι πως 20 χρόνια αργότερα και σε αντίθεση με το big tech, ελάχιστες από αυτές κατάφεραν να βγάλουν κάτι αρκετά καλό που να βγάζει κέρδη, παρά τα τεράστια ποσά που έχουν επενδυθεί. Η moderna ήταν μια τέτοια εταιρία που -καθώς είχαν περάσει πολλά χρόνια απογοητεύσεων- έπρεπε να πουλήσει ένα νέο στόρυ στους επενδυτές. Το business model της ήταν αχτύπητο οικονομικά μιλώντας. Ήθελαν να φτιάξουν γονιδιακές θεραπείες που σημαίνει εφ’ όρου ζωής θεραπείες για ανθρώπους που δεν μπορούν πχ να παράγουν κάποιες πρωτεΐνες. Στη φαρμακευτική πιάτσα η εφ’ όρου ζωής θεραπείες είναι το άγιο δισκοπότηρο των κερδών. Δεν χρειάζεται να πιστέψετε εμένα παρά να κοιτάξετε γύρω σας τα φάρμακα που παίρνετε εσείς ή οι γονείς σας. Όπως σας περιγράφει και ο Ντέλλος παραπάνω, τα όρια της “φυσιολογικής” χοληστερόλης κατέβηκαν τόσο χαμηλά έτσι ώστε να είναι πρακτικά απίθανο να τα φτάσεις χωρίς στατίνες. Τα αντικαταθλιπτικά που βασικά δούλευαν τόσο καλά όσο η ζαχαρίτσα του placebo group δίνονται σαν καραμελίτσες και όλο και κάτι θα έχετε ακούσει για την κρίση των οπιωδών στις ΗΠΑ που ξεκίνησε πριν 20 χρόνια όταν συνειδητοποίησαν πως είχαν εισβάλει σε μια χώρα το κυριότερο προϊόν της οποίας είναι το όπιο· ο ορισμός του κάνω την κρίση ευκαιρία. (τουλάχιστον οι βρετανοί ήταν πιο έξυπνοι και έδιναν το όπιο στους κινέζους, αλλά το απαγόρευαν στους δικούς τους μουζίκους).

    Άρα το μοντέλο της μόντερνα ήταν αχτύπητο -επενδυτικά μιλώντας- καθώς οι γονιδιακές θεραπείες που στόχευαν ήταν εφ’όρου ζωής· μόνο που υπήρχε ένα μικρό τόσο δα προβληματάκι. Αυτή η νέα τεχνική γονιδιακής θεραπείας που δοκίμαζαν, το mRNA δηλαδή, είχε το κακό συνήθειο να σκοτώνει τα ποντικάκια στο εργαστήριο σε τέτοιο βαθμό, που η FDA δεν τους έδινε άδεια για κλινικές έρευνες. Το γεγονός το ξεσήκωσαν τα οικονομικά έντυπα και η μοίρα της moderna διαγραφόταν πιο κοντά στη theranos, την άλλη startup πουλέν που μπούμ! Και τότε (το 2018 όλα αυτά) ο πρόεδρος της moderna έβγαλε έναν λαγό από το καπέλο.

    Είπε στους επενδυτές πως αφού οι επαναληπτικές θεραπείες οδηγούν τα πειραματόζωα να αποκτούν “συστημικά προβλήματα”, τότε θα στρέψουμε το μάρκετίνγκ μας στα εμβόλια που δίνονται μια φορά άπαξ κι άρα (ελπίζουμε ότι) δεν θα προλάβουν να προκαλέσουν προβλήματα. Αυτή τη συνέντευξη την είχα διαβάσει κι εγώ τυχαία και την έχει και η Webb. Οι επενδυτές δεν έμειναν καθόλου ευχαριστημένοι. Τα one off εμβόλια έχουν τελείως διαφορετικό προφίλ κέρδους από τις εφ’ όρου ζωής γενετικές θεραπείες και στον κλάδο θα είχαν να ανταγωνιστούν μεγαθήρια που ήδη ρουφούσαν τη συγκεκριμένη αγορά (όπως είπα πριν το εμβόλιο για την ανεμοβλογία, τον HPV και ένα σωρό άλλα εμβόλια αμφίβολης αποτελεσματικότητας ή/και χρησιμότητας που πια θεωρούνται must.

    Ο τσέος της moderna τότε για να καθησυχάσει το κοινό του είπε πως με τη δική τους τεχνική μπορούν να παράξουν ένα “εμβόλιο” σε 60 ήμερες κι άρα θα κάνουν disrupt όλα αυτά τα μεγαθήρια που θα ανταγωνιστούν. Κι όταν τα οικονομικά έντυπα του επισήμαναν το γεγονός πως ένα εμβόλιο θέλει 5-10 χρόνια για να πάρει έγκριση, αυτός απάντησε πως θα προσπαθήσουν να αλλάξουν το νομικό πλαίσιο.

    Για τον techiechan που διάβαζε τη συνέντευξη το 2018 ο τσέος ήταν ένας ακόμα startup καραγκιόζης σαν τον έλον μασκ που έλεγε ότι θα πάει στον Άρη το 2025, και μάλλον εννοούσε τον Άρη ένα κουκλάκι που είχε αφήσει κάποιος στον ISS. Άλλωστε τότε ακόμα δεν ήμουν ψέκιτσαν· μαντέψτε ποιος από τους δύο μας είχε περισσότερο δίκιο.

     

     

     

     

    Δεν ήταν κύκνος, αλλά κοτόπουλο.

    Όπως έγραφα παραπάνω οι μαύροι κύκνοι είναι τόσο συχνοί, ακριβώς γιατί ποτέ δεν θέλουμε να κοιτάξουμε εκεί που δεν μας βολεύει, ειδικά όταν εμπλέκονται πολλά χρήματα. Σήμερα λοιπόν γνωρίζουμε πέρα από πάση αμφιβολία πόσο ψεύτικες ήταν οι διθυραμβικές έρευνες που έδωσαν άδεια στα εμβόλια με ποσοστά ανοσίας μεταξύ 92 και 95%. Όχι μόνο κλέψανε στο ζύγι όπως είχα φανταστεί, αλλά επειδή ήξεραν από την αρχή πως η γονιδιακή τους θεραπεία ξαναζεσταμένη ως εμβόλιο δεν είχε καμία διάρκεια, βιάστηκαν να βγάλουν τα αποτελέσματα στους 2 μήνες και να κόψουν την έρευνα λίγο αργότερα έτσι ώστε να μην φανεί πως το θαύμα του 92% ανοσία ήταν ένα ψέμα. Κι όλα αυτά πριν καν αποκαλύψουν την μυστική έρευνα την οποία κρατάνε ως κόρη οφθαλμού και ο FDA αρνείται να δημοσιεύσει για τα επόμενα 40-50 χρόνια, διότι λέει δεν έχει αρκετό κόσμο για να το κάνει.

    Καταλαβαίνω πως για τους τεχνοκρατολάτρες όλα αυτά είναι καθησυχαστικές απόλυτα φυσιολογικές εξηγήσεις, αλλά για τους υπόλοιπους καταλαβαίνετε γιατί οι μαύροι κύκνοι είναι τόσο συχνό φαινόμενο.

     

    Όχι μόνο τα εμβόλια κατά του Covid έχουν πολλαπλάσιες πιθανότητα σοβαρών παρενεργειών σε σχέση με άλλα εμβόλια, αλλά η άρνηση να παραδεχθούμε αυτή τη συσχέτιση είναι θρησκευτική. Παρότι η συσχέτιση των εμβολίων με τις μυοκαρδίτιδες στους νέους είναι ξεκάθαρη ακόμα και σήμερα αυτή η πραγματικότητα συνοδεύεται πάντα με φράσεις όπως:

    α) “ελαφριά” (τύπου έπαθα ένα ελαφρύ έμφραγμα), ή

    β) πολύ σπάνια· ένας στους 50.000 έλεγαν το καλοκαίρι, τώρα το έριξαν πιο κοντά στο ένας στους 10.000, μπορεί μέχρι του χρόνου να φτάσουν πιο κοντά στα νούμερα του malone από το hong-kong. Άλλωστε ο ΕΜΑ λέει ότι το παρακολουθεί το φαινόμενο και θα μας ενημερώσει αρμοδίως.

    γ) σε όλες τις περιπτώσεις μας διαβεβαιώνουν ότι η συνήθης εξέλιξη της φλεγμονής δεν διαφέρει από τις “τυπικές” μυο/περι-καρδίτιδες. Αυτό είναι ένας ευγενικός τρόπος για να σου πουν πως αν την πάτησες έχεις μια πιθανότητα ανάμεσα στο 10% και το 30% να μην είσαι μαζί μας στην επόμενη δεκαετία. Αλλά σαν καλοί επιστήμονες θα σου πούμε ότι δεν ξέρουμε γιατί είναι καινούργιο φαινόμενο. Αν αγχωθήκατε διαβάστε εδώ, το “fact checking” του reuters το οποίο κάνει 8 πιρουέτες χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα όλα τα επιχειρήματα που έχουν ειπωθεί το τελευταίο εξάμηνο. Ο covid προκαλεί περισσότερες μυοκαρδίτιδες, η JAMA ανακάλυψε μόλις 23 μυοκαρδίτιδες ανά 2,8 εκατομμύρια δόσεων (δηλαδή ένας στους 60.000), τα παιδιά δεν έχουν πρόβλημα από τη μυοκαρδίτιδα (κάτι σαν πονόδοντος), αλλά αν ανακαλύψουμε μακροχρόνιες συνέπειες θα σας ενημερώσουμε αρμοδίως. Και το πιο αστείο? 91% των καρδιολόγων λέει ότι οι ασθενείς τους, 3 μήνες μετά τη μυοκαρδίτιδα, έχουν αναρρώσει πλήρως 🙂

    Μόλις ψάξεις στην παρουσίαση που βάζουν στο λινκ πράγματι βλέπεις στη σελίδα 22 αυτή την αστεία και λανθασμένη διατύπωση, πράγμα που σημαίνει ότι ο fact checker του reuters απλά έκανε copy paste σαν καλός δημοσιογράφος. Και μόλις πας 3 σελίδες παραπίσω καταλαβαίνεις γιατί υπάρχει αυτή η αστεία διατύπωση. Μόνο οι μισοί θεωρείται ότι έχουν ανακάμψει πλήρως ενώ οι άλλοι μισοί έχουν ακόμα συμπτώματα, παίρνουν φαρμακευτική αγωγή κλπ κλπ 🙂 Στους 3 μήνες. Στα 5-10 χρόνια θα σας ενημερώσουμε αρμοδίως, αλλά μην αγχώνεστε αν το παιδί σας πεθάνει στα 25 του μάλλον θα φταίνε αυτά τα έκστασυ που έπαιρνε. Ή οι μπάφοι, ή το φτιάρισμα του χιονιού στην αυλή, ή ότι έχασε η ομάδα του στη μπάλα, το ότι δεν έτρωγε το πρωϊνο του ή απλά το κρύο. Νομίζετε πως σας κάνω πλάκα? Νομίζετε. Και κοιτάξτε τις ημερομηνίες των “ειδήσεων”.

    Όλα αυτά δεν τα βάζω για να μιλήσουμε για τις μυοκαρδίτιδες, αλλά για την πλήρη άρνηση της σεπτής επιστημονικής κοινότητας να κοιτάξει έναν τόσο δα μικρό μαύρο κύκνο στα μάτια. Σκεφτείτε τώρα τι έχει να γίνει με μεγαλύτερους μαύρους κύκνους που μπορεί να εμφανιστούν, όπως η γενικότερη αύξηση της θνησιμότητας ακόμα κι όταν αφαιρέσουμε τον COVID από την εξίσωση, λοιπές και πιο δύσκολο να εντοπιστούν πιθανές παρενέργειες από την spike protein ή τα ίδια τα mRNA λιπίδια κλπ κλπ. Διότι σε περίπτωση που δεν το πήρατε χαμπάρι από το παραπάνω μπλα μπλά, η μόντερνα έχει παραδεχθεί πως τα mRNA της είναι τοξικά σε επαναλαμβανόμενες δόσεις. Πιστεύετε πως ξέρει σε ποια δόση αρχίζει αυτή η τοξικότητα στους ανθρώπους αφού δεν την έχει δοκιμάσει ποτέ? Η απάντηση είναι προφανώς όχι, κάπου στο περίπου θα ξέρει από τα ποντικάκια, άρα θα τρυπάει τα πειραματόζωα μέχρι να μην μπορεί να αρνηθεί ότι τα σκατώνει· και τότε θα πει συγνώμη είναι προφανές ότι από τα καινούργια επιστημονικά δεδομένα θα πρέπει να ακολουθήσουμε μια νέα τακτική. Στο κάτω κάτω έχει πλήρη νομική ασυλία και όλα τα πειραματόζωα τρυπήθηκαν οικιοθελώς όπως δεν παύουν να μας υπενθυμίζουν.

    Πιστεύετε ότι δεν μπορούν να το κρύψουν? Ξανακούστε τον Ντέλλο που σας έβαλα. Η ολική θνησιμότητα στο γκρούπ που παίρνουν στατίνες μέχρι εξαντλήσεως είναι πολύ μεγαλύτερη. Ε και λοιπόν? Σταμάτησαν να τις δίνουν σαν καραμέλες 15-20 χρόνια τώρα? Όχι φυσικά διότι είπαμε μειώθηκαν οι θάνατοι από καρδιακά 🙂

    Για εμένα δεν τίθεται πια θέμα “αλήθειας”. Είμαι αρκετά μεγάλος για να ξέρω πως οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές αλήθειες για να πορεύονται στη ζωή και αυτές οι αλήθειες μας βασανίζουν και ταυτόχρονα αποτελούν κινητήριο δύναμη για να συνεχίσουμε να ζούμε. Εκεί που το πράγμα με ζορίζει, είναι πως η “επιστημονική” τεχνοκρατία, όπως και στην έκφανση που όλοι αναγνωρίζουμε ως καταστροφική (1939-1945) είναι μια εξαιρετικά θανατηφόρα πίστη που σε στιγμές κρίσης δεν θα διστάσει να επαναλάβει τις παλιότερες επιτυχίες της για τις οποίες είναι τόσο γνωστή. 2 χρόνια κορονο-υστερίας είναι νομίζω μια αρκετά καλή πρόβα τζενεράλε για το τι μας περιμένει σε αυτό το μονοπάτι. Αλλά αυτό το κομμάτι, το κομμάτι δηλαδή του πως θα επιβιώσουμε από τους τεχνοκράτες που ορίζουν ολοένα και περισσότερο τη ζωή μας, είναι κάτι με το οποίο θα ασχοληθούμε στο επόμενο επεισόδιο.

    Ο στόχος αυτού του άρθρου ήταν να διαχωρίσουμε το ψαλτήρι από από την ιστορία, τα facts από τα fuckups όπως μας λένε και οι πιστοί της τεχνοκρατίας.