• Πώς χρεωκοπούμε ένα ταμείο (και το ΕΣΥ για μπόνους)

    Date: 2009.12.31 | Category: ΠΟΛΙΤΙΚΗ, OIKONOMIA | Tags: ,,,,

    Θα πίστευα πως η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα έχει δωθεί, και λέγεται δομημένα ομόλογα. Αλλά ποτέ μην υποτιμάτε την απληστία των ανθρώπων. Υπάρχει κι ένας δεύτερος τρόπος να χρεοκοπήσεις ένα ταμείο. Αυξάνοντας τις δαπάνες του. Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη το 2000 σύμφωνα με την ΕΣΥΕ ήταν 1,27δις. Το 2004 διπλασιάστηκε στα 2,5δις, ενώ μέχρι το 2007 είχαν καταφέρει να την φτάσουν στα 4,3 δις. Μάλιστα ακόμα κι έτσι δεν συμφωνούν όλοι οι φορείς μεταξύ τους. Διότι σύμφωνα με την κυρία πετραλιά η δημόσια δαπάνη του 2007 ήταν 3,8δις, ενώ σύμφωνα με ανακοίνωση πρόσφατου συνεδρίου ήταν 4,04δις. Για το 2009 οι εκτιμήσεις ποικίλουν. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του φαρμακευτικού συλλόγου (ΠΦΣ) θα ανέλθει στα 4,6 δις, ενώ σύμφωνα με την ανακοίνωση του συνεδρίου της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας θα φτάσει τα 5,1 δις.

    Όποιο στατιστικό και να πάρουμε βλέπουμε πως οι δημόσιες φαρμακευτικές δαπάνες έχουν τετραπλασιαστεί μέσα σε μία δεκαετία. Το ίδιο ισχύει και για τις φαρμακευτικές δαπάνες τον νοσοκομείων (που δεν περιλαμβάνονται στα παραπάνω ποσά). Ενώ το 2000 ανήλθαν σε 0,42δις, το 2004 διπλασιάστηκαν σε 0,8δις, με το 2007 να ξαναδιπλασιάζονται στα 1,5δις και σύμφωνα με την εκτίμηση του κ.Βαγιωνά (ΠΦΣ) το 2009 θα πλησιάσουν το 1,95δις.

    Είναι εμφανές πως η πολιτική της νέας κυβέρνησης για μηχανογράφηση και λίστα φαρμάκων κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση καθώς δεν είμαστε καν σίγουροι τι ακριβώς ξοδεύουμε. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό πως ακόμα και ο γραμματέας του εθνικού συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, κ.Σωκράτης Ξυνίδης, μπλέκει τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη με τις φαρμακευτικές πωλήσεις (ομιλία 30Νοε 2009).

    Αλλά η μεγάλη μπάζα βρίσκεται αλλού. Τα ταμεία πληρώνουν τιμές λιανικής για τα φάρμακα, κάτι ανήκουστο για την Ευρώπη και τον καπιταλισμό γενικότερα, καθώς τα ταμεία κάνουν το 70% του τζίρου των φαρμακευτικών. Μόνο στις ΗΠΑ το Medicare πληρώνει δια νόμου τιμές λιανικής και θεωρείται μέγα σκάνδαλο του λόμπυ των φαρμακευτικών. Ταυτόχρονα αποτελεσματικότατες αλλά φθηνές ουσίες αποσύρονται για να αντικατασταθούν από ακριβότερες και αμφίβολα καλύτερες. Επιπλέον -επειδή προφανώς είμαστε large- αγοράζουμε μόνο μάρκες, καθώς η κατανάλωση γενόσημων φαρμάκων (δηλαδή ίδια δραστική ουσία, χωρίς το brandname) ανέρχεται βαριά στο 10% τη στιγμή που οι φτωχομπινέδες γερμανοί έχουν φτάσει στο 50%-60%.

    Δεν λέω καλή και άγια η μηχανογράφηση, αλλά ας μην καταπίνουμε την γκαμήλα αμάσητη προκειμένου να μη θίξουμε τις εταιρίες, τη στιγμή που ζητάμε τον ουρανό με τ’άστρα από τους ασφαλισμένους. Και άνθρωποι μέσα από το σύστημα που θέλουν να μιλήσουν υπάρχουν πολλοί, φτάνει να θέλουμε να τους ακούσουμε.


    Αυγή, 31 Δεκέμβρη 2009