• Καταρ-ραμένο αεροζόλ (με συρία για επιδόρπιο)

    Date: 2017.06.23 | Category: ΔΙΕΘΝΗ | Tags: ,,,,

    Επειδή έχει πέσει πολύ ποπκορν στη μέση ανατολή, ας κάνουμε λίγο ταληράκια το νέο συμπούρμπουλο με το κατάρ και τα ρέστα.

    Στης ανατολής τα μέρη μια φορά κι έναν καιρό, οι σαουδάραβες ήταν οι ντεφάκτο υπερασπιστές των αγίων τόπων και των μουσουλμάνων επί της γης. Το γκανιάν αυτής της δραστηριότητας ήταν η ιδέα της CIA να χρησιμοποιήσει τα σαουδαραβικά χρήματα για να προωθήσει τον αγώνα κατά των άπιστων κομουνιστών κυρίως στο αφγανιστάν. Το παιδί αυτού του γκανιάν ήταν ο μπινλάντεν και η αλ-κάιντα καθώς και τα πυρηνικά του πακιστάν.

    Καθώς μετά τον δεύτερο πόλεμο του ιράκ οι αμερικάνοι κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν πια να χρησιμοποιούν τον στρατό τους κατά βούληση, η CIA και το state department (δηλαδή το ΥΠΕΞ) αποφάσισαν να ξαναχρησιμοποιήσουν το σαουδαραβικό γκανιάν για να προωθήσουν τα σχέδια τους, χωρίς να χρειαστούν αμερικάνους στρατιώτες. Άλλωστε το σχέδιο λειτούργησε τόσο καλά στο αφγανιστάν εναντίων των σοβιετικών. Το γκανιάν αυτής της κίνησης ήταν η ISIS.

    Ήδη το 2006 οι σαουδάραβες είχαν εγκαταλείψει τους παλαιστίνιους και τα είχαν βρει με τους ισραηλινούς κατά των ιρανοκινούμενων χιζμπαλάδων στο λίβανο. Όμως ο πόλεμος των “αριστερών” ισραηλινών (ήταν ο εργατικός μπάρακ που τον έκανε, όχι ο “ακροδεξιός” νετανιάχου) το 2006 πήγε λίγο στραβά με αποτέλεσμα να κάνει τους χιζμπαλάδες μάγκες.

     

     

    Η πορδή του κατάρ με τη μεγάλη ουρά και οι αδελφοί μουσουλμάνοι

    Εκεί λοιπόν δημιουργήθηκε ένα κενό. Το οποίο άρχισαν να καλύπτουν οι συντοπίτες των σαουδ και ομόδοξοι γουαχάμπι, καταριανοί. Οι καταριανοί καθώς είναι εξίσου χεσμένοι στο τάλαρο, αποφάσισαν ότι θέλουν να γίνουν αυτοί ο κατεξοχήν υπερασπιστής των μουσουλμάνων και προφανώς το αλτζαζίρα δεν τους έφτανε.

    Γι’ αυτό και άρχισαν να χρηματοδοτούν λίγο τα αποπαίδια των σαουδαράβων, δηλαδή τα παρακλάδια των αδελφών μουσουλμάνων, δηλαδή τη χαμάς στην παλεστίνη, τον ερντογάν στην τουρκία και φυσικά τους ορίτζιναλ αδελφούς στην αίγυπτο.

    Οι σαούδ δεν γουστάρουν τους αδελφούς μουσουλμάνους, διότι σε αντίθεση με την ISIS, την αλκάιντα και άλλα ακέφαλα ΣΔΙΤ με τη CIA, διαθέτουν και οργάνωση και ιδεολογία και πρόγραμμα. Η Αίγυπτος, από την οποία προέρχονται, αποτελεί τον βασικό ιδεολογικό πυρήνα του σουνιτισμού εδώ και αιώνες, κι όχι φυσικά οι μπουρτζόβλαχοι σαούδ της ερήμου.

    Παρότι στη δύση και τους δύο τους βάζουμε κάτω από την ομπρέλα των ισλαμιστών, τόσο το όραμα όσο και η ιδεολογία τους διαφέρουν. Η σαούδ isis και αλ-κάιντα θέλει να φτιάξει ένα χαλιφάτο για να στεγάσει όλους τους μουσουλμάνους (φάνταζομαι με χαλίφη τους σαούδ), την ίδια στιγμή που οι αδελφοί μουσουλμάνοι έχουν ακολουθήσει μια πορεία πιο κοντά στο σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα. Με λίγα λόγια οι αδελφοί λένε ότι καθώς είμαστε πλειοψηφία και καθώς ο κόσμος αντιλαμβάνεται την κενότητα του δυτικού τρόπου ζωής και της προδοσίας των “δυτικόφερνων” στη μέση ανατολή, μπορούμε να πάρουμε την εξουσία με εκλογές και να φέρουμε μετά τον σοσιαλισμό (τον ισλαμισμό).

    Το πιο πετυχημένο παράδειγμα τέτοιας μεταστροφής ήταν ο ερντογάν όπου πριν γίνει σουλτανούκος την τελευταία τριετία, εκλέγεται με τσαβικά ποσοστά για μια δεκαπενταετία. Επανάληψη της επιτυχίας είχαμε και στην αίγυπτο με την εκλογική νίκη των ορίτζιναλ αδελφών μουσουλμάνων, μόνο που εκεί οι υπόλοιπες δυνάμεις ένα χρόνο αργότερα αποφάσισαν ότι προτιμούν τον δικτάτορα σίσι κι έτσι οι αδελφοί βρέθηκαν στην απέξω.

    Οι αδελφοί όπως είπα έχουν και πρόγραμμα και ιδεολογία αλλά δεν έχουν λεφτά. Κι αυτό το τελευταίο είπαν να το καλύψουν οι καταριανοί. Όπου άρχισαν να χρηματοδοτούν όλα τα παρακλάδια. Την κυβέρνηση της τρίπολης στη λιβύη, τον εμφύλιο στη συρία από την πλευρά των ισλαμιστών, κλπ. Η CIA βλέποντας μια νέα πηγή χρημάτων να πηγαίνει προς την δημιουργία failed states που είναι και η επίσημη πολιτική των ΗΠΑ στη μέση ανατολή από την δεύτερη τετραετία μπους και μετά (το λεγόμενο σχέδιο πετρέους), άρχισε να παίζει μπάλα και με τους καταριανούς χωρίς να ασχολείται ιδιαίτερα για τις ιδεολογικές διαφορές τους με τους σαουδάραβες.

    Όμως αυτές υπήρχαν και άρχισαν να γίνονται εμφανείς στο μπουρδέλο που ονομάζεται συριακός εμφύλιος. Για τους κλιντονίστας αυτές οι διαφορές ήταν άσχετες στα πλαίσια που το βασικό σχέδιο παρέμενε η διάλυση των κρατών στη μέση ανατολή (που εντελώς αυτοκτονικά αποτελεί και το σχέδιο των ισραηλινών στην περιοχή).

     

     

    Αλ-κάιντα εναντίων Αλ-αχράρ

    Στην αρχή του συριακού εμφυλίου, οι καταριανοί ξόδεψαν παραπάνω με 3δις στους τζιχαντιστές προκειμένου να τους φέρουν από τη λιβύη, την τσετσενια και άλλες τζιχαντομάνες να τους ντύσουν να τους ταϊσουν και να τους εξοπλίσουν. Τα μεσιτικά ανέλαβε φυσικά ο αγαπημένος φίλος και συνοδοιπόρος σουλτανούκος. Οι σαούδ στην αρχή ασχολήθηκαν σχεδόν αποκλειστικά με το άλλο παρακλάδι της αλ-κάιντα την isis. Για τους αμερικάνους όλα πήγαιναν ρολόι. Η σαουδαραβική isis πίεζε κυρίως τον ιρανόφιλο μαλίκι στο ιρακ, ενώ η καταριανή αλ-καίντα στη συρία έπαιρνε τα ηνία του εμφυλίου από τις τοπικές πολιτοφυλακές.

    Όμως οι σαούδ δεν γούσταραν καθόλου που οι καταριανοί τους ανταγωνίζονταν στο ποιος είναι ο πιο γαμάτος υπερασπιστής του ισλαμ και γρήγορα άρχισαν να τους κοντράρουν. Τόσο υποστηρίζοντας τον μη-ισλαμιστή σίσι στην αίγυπτο, όσο και άμεσα στη συρία. Εκεί δημιουργείται ένα πρόβλημα. Η συριακή αλ-κάιντα φαίνεται να δέχεται εισφορές από όλους κι αυτό δεν ευχαριστεί στο τέλος κανέναν.

    Έτσι δημιουργούνται δύο παρακλάδια. Η τζαίς-αλ-ισλαμ που χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τους σαούδ και η αχραρ-αλ-σαμ που χρηματοδοτείται από τους καταριανούς μέσω τουρκίας. Το μοντέλο της αχράρ-αλ-σαμ μάλιστα ήταν copy-paste από το μοντέλο της δημιουργίας των ταλιμπαν από τους πακιστάνους καραβανάδες. Η αλ-καίντα που μέχρι τότε μετονομάστηκε σε αλ-νούσρα συνεχίζει να παίζει με όλους και κυρίως με τους ντόπιους.

    Οι διαμάχες μεταξύ των διαφόρων ομάδων είναι αρκετά συχνές τα τελευταία δύο χρόνια και ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι κατά πόσο αφορούν τοπικά ζητήματα ή αποτελούν εντολές εκ των άνω. Το βασικό όμως που πρέπει να δούμε είναι ότι η διαμάχη σαούδ κατάρ ενυπάρχει ήδη στον εμφύλιο της συρίας.

     

     

    Ελπίζω να μην με έχετε χάσει μέχρι έδω εε (διότι θα με χάσετε παρακάτω)?

    Καθώς η isis άρχισε να μετατρέπεται μετά το 2015 στον μεγάλο κακό που όλοι πολεμάνε (έστω και στα λόγια), οι σαούδ κατάλαβαν ότι ένας από τους βασικούς τους παίκτες στην περιοχή δεν είχε πολλά ψωμιά ακόμα και χρειαζόταν μια αλλαγή ονόματος, κάτι τέλοσπάντων. Όταν εισέβαλαν στην υεμένη λοιπόν, συνεργάστηκαν με την ντόπια αλ-κάιντα και φυσικά τους αδελφούς των ηνωμένων εμιράτων (παρότι είχαν διαφορετικούς στόχους). Από την εικόνα όμως έλειπαν οι καταριανοί που δεν συμμετείχαν ενεργά στον πόλεμο της υεμένης και συνέχιζαν να ασχολούνται με τη συρία.

    Όμως το πρότζεκτ υεμένη άρχισε να πηγαίνει στραβά για τους σαουδ και τους εμιράτους, οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου να τρώνε το σεντούκι με τα χρήματα και ο νέος πρόεδρας τον ΗΠΑ ζήτησε (και πήρε) 500δις σε λύτρα προκειμένου να συνεχίζει να κάνει τα στραβά μάτια.

    Στην επίσκεψη τραμπ στη σαουδική αραβία λοιπόν, οι σαούδ προφανώς είπαν στον τραμπ ότι έχουν ένα πολύ καλό σχέδιο. Το οποίο ήταν να μετατρέψουν το κατάρ σε μπαχρέιν (δηλαδή σε προτεκτοράτο των σαούδ) και να μοιραστούν τα φράγκα με τους αμερικάνους. Τα 500δις που έταξαν στον τραμπ ήταν προφανώς μέρος της συμφωνίας. Οι μεγαλύτεροι από εσάς θα θυμάστε πως ένα αντίστοιχο σχέδιο είχε προτείνει και ο σαντάμ στους αμερικάνους το 1990 με το κουβέιτ και αυτοί του χτύπησαν φιλικά την πλάτη και είπαν ότι εμείς δεν ανακατευόμαστε στις μεταξύ σας διαμάχες.

     

     

    Καταρ-ραμένο αεροζόλ

    Κάπως έτσι λοιπόν η παγκόσμια κοινή γνώμη ξυπνάει μια μέρα και μαθαίνει πως το κατάρ χρηματοδοτεί την τρομοκρατία κάτι που οι υπόλοιποι μουσουλμάνοι καθόλου δεν γουστάρουν και για να το αποδείξουν ξεκινάνε έναν πλήρη αποκλεισμό της χώρας, αντίστοιχο με τους ναυτικούς αποκλεισμούς τον βρετανών στον πειραιά τον 19ο αιώνα. Η ένταση και η σφοδρότητα της επίθεσης ήταν τόσο μεγάλη, που πολλοί πρόβλεψαν ότι το κατάρ δεν είχε άλλη επιλογή από το να παραδοθεί. Το κατάρ άλλωστε δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο στρατό για να αμυνθεί.

    Όλα έδειχναν να πηγαίνουν ρολόι και ο τραμπ άρχισε να τουιτάρει πόσο κακό είναι το κατάρ που ενισχύει την τρομοκρατία, τα σουπερμάρκετ άδειασαν και η κατάρ-ερλάινς αναγκαζόταν να κάνει τις πτήσεις της μέσω ιραν διότι όλοι οι άλλοι τους είχαν αποκλείσει από τον εθνικό εναέριο χώρο τους.

    Παραδόξως όμως το κατάρ δεν υπέκυψε. Είναι εμφανές πια, πως τόσα χρόνια το κατάρ είχε λαδώσει το αντεράκι πολλών αναλυτών, think tank, κρατικών λειτουργών και λοιπών συμπαθών δυνάμεων και βγήκε στην αντεπίθεση.

    Από τη μία έβαλε τον σουλτανούκο να περάσει νόμο στο τουρκικό κοινοβούλιο προκειμένου να στείλει τουρκικά στρατά να υπερασπιστούν το κατάρ. Από την άλλη κινητοποίησε όλες τις φίλιες δυνάμεις με αποτέλεσμα το ανύπαρκτο καταριανό ναυτικό να έχει “κοινές ασκήσεις” τόσο με τους αμερικάνους όσο και με τους γάλλους, τα θινκ τανκ να βγαίνουν και να λένε πως οι σαουδάραβες υπερβάλουν στα περι τρομοκρατίας και το πιο εντυπωσιακό. Καταριανοί επίσημοι βγαίνουν και λένε ότι ήταν λάθος τόσα χρόνια που κοντραριζόμαστε με τους ιρανούς και τέλοσπάντων κάναμε και εμείς μερικά λάθη και ζητάμε συγνώμη από τους αγαπημένους μας φίλους ιρανους που μας τροφοδοτούν και με τρόφιμα για να μη λυσσάξουμε στην πείνα 🙂

    Με λίγα λόγια το σχέδιο σαούδ/τραμπ πηγαίνει ελαφρά άπατο μέχρι στιγμής.

     

     

    Ρωσία και ιραν

    Το σαουδαραβικό σχέδιο κινδυνεύει να στείλει το κατάρ στην αγκαλιά της ρωσίας και του ιραν. Οι καταριανοί άρχισαν να σουλατσέρνουν στα ρωσικά και ιρανικά διπλωματικά σαλόνια ζητώντας υποστήριξη (προσφέροντας συγνώμες και χρήμα), κάτι που θορύβησε τους αμερικάνους τόσο, ώστε την προηγούμενη εβδομάδα να αποστασιοποιηθούν πλήρως από το σχέδιο των σαούδ για το regime change στο καταρ. Στην ουσία οι αμερικάνοι κινδυνεύουν να χάσουν δύο από τους σημαντικούς τους συμμάχους στη μέση ανατολή (τουρκία και κατάρ) και αντί να συμβάλουν στον αποκλεισμό και το regime change του ιραν, να συμβάλουν αντίθετα στην ενδυνάμωσή του.

    Το σενάριο αυτό άλλωστε το είδαμε να συμβαίνει και μετά το 2003 στο ιρακ. Το σχέδιο των νέοκονς ήταν να δημιουρήσουν μια φιλική προς τους αμερικάνους βάση στο ιρακ μετά την απομάκρυνση του σαντάμ προκειμένου να εισβάλουν στη συρία πρώτα και δευτερευόντως στο ιραν. Αντίθετα με τα όνειρά τους, το αποτέλεσμα ήταν μια ιρανόφιλη ιρακινή κυβέρνηση.

    Αντίθετα οι σαούδ δείχνουν να μην καταλαβαίνουν ότι το σχέδιο ναυάγησε και συνεχίζουν την επίθεση τους κάτι που έχει άμεσο αντίκτυπο στη συρία.

     

     

    Τα ντόμινο και οι καραμπόλες στη συρία.

    (εδώ ο χάρτης για να έχετε και οπτικό βοήθημα)

    Η διαμάχη καταρ και σαούδ δείχνει να έχει αλλάξει άρδην το τοπίο στον συριακό εμφύλιο. Από τη μία η τουρκοκινούμενη αχράρ-αλ-σαμ, άλλαξε τη σημαία της προκειμένου να γίνει FSA friendly με λίγα λόγια να πάρει με το μέρος της τα διάφορα μικρά και παντελώς αδύναμα κομμάτια της παλιάς συριακής αντιπολίτευσης στο idlib, εναντίων της αλ-νούρσα (δηλαδή αλ-κάιντα). Με λίγα λόγια οι τούρκοι/καταριανοί προσπαθούν να προκαταβάλουν τους αμερικάνους/σαούδ στον διαμοιρασμό της συρίας. Ειδικά στο βόριο κομμάτι της αζάζ-αλμπαμ είναι πια εμφανές ότι η τουρκία συμπεριφέρεται σαν να πρόκειται για έδαφός της.

    Στο ιντλιμπ οι διάφορες φράξιες μάχονται συνεχώς μεταξύ τους για τον έλεγχο των περιοχών και των φυλακίων (που σημαίνει και των “τελωνειακών” φόρων), με δεκάδες νεκρούς κάθε βδομάδα, σε βαθμό που κάποιοι αποφάσισαν να κόψουν τα καλώδια του ρεύματος που τροφοδοτούν το ιντλιμπ γιατί περνούσαν από το δικό τους αρματωλίκι. Το ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ των τζιχαντιών θα εντατικοποιείται, όσο αυξάνεται η ένταση ανάμεσα στον άξονα κατάρ/σαούδ.

     

     

    Οτσαλανο-μανουτσαο

    Την ίδια στιγμή από το αντίπαλο στρατόπεδο, οι κούρδοι της ροχάβα και βασικός μοχλός των αμερικάνων στην περιοχή, καταστρέφουν το βασικό τους προπαγανδιστικό όπλο (ότι είναι οι φεμινιστές απόγονοι του λόρδοι βύρωνα, της ελληνικής επάναστασης και του αναρχοκομουνισμού) και αρχίζουν επίσημα να γλύφουν τους σαουδάραβες για μερικά φραγκάκια προκειμένου να στηρίξουν το νέο τους κράτος. Οι σαουδάραβες απαντάνε ευχαρίστως και εκείνα τα μάνου τσάο σχέδια του οτσαλάν περί αναρχοκοινοτήτων πηγαίνουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

    Οι κούρδοι της ροχάβα φαίνεται να δένονται πια στο αμερικάνικο άρμα, κάτι που φέρνει τους ρώσους τους ασαντικούς και τους τούρκους σε μια ακόμα πρόσκαιρη συμμαχία μετά την κατάληψη της al-bab από τους τελευταίους.

    Ξέρω ότι αυτό ακούγεται πολύ κουλό αλλά θα προσπαθήσω να το εξηγήσω. Οι ασαντικοί από την αρχή του εμφυλίου άφησαν τους κούρδους να υπερασπιστούν την αυτονομία τους. Με λίγα λόγια τους έδωσαν επίσημα ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη και τους είπαν ότι έχουν όλες τις ευχές τους προκειμένου να αμυνθούν απέναντι στην ανίκητη μέχρι εκείνη τη στιγμή isis. Οι σύριοι κούρδοι με τη βοήθεια των αμερικάνων καταφέρνουν και σταματάνε επιτυχημένα την προέλαση της isis στο κομπάνι. Οι ασαντικοί τους δίνουν και μισό παράσημο που υπερασπίστηκαν την πατρίδα και μέχρι εκεί. Την ίδια στιγμή, οι σύριοι κούρδοι του αφριν στη δύση βοηθάνε τις αποκλεισμένες σιίτικες πόλεις nubl και zahraa στα βόρια του αλέπο να μην πεθάνουν της πείνας όπως τους ζητάνε επισταμένα τζιχάντια και λοιποί επαναστατημένοι.

    Από τότε οι κούρδοι μετατρέπονται σε μια αξιόμαχη δύναμη στη συρία και αρχίζουν και καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερα κομμάτια από την isis. Με τους ασαντικούς διατηρούν καλές σχέσεις και μια βολική ουδετερότητα. Από αυτή την ουδετερότητα υπάρχουν δύο εξαιρέσεις. Μια φιλική και μία εχθρική.

    Η φιλική ήταν η κατάληψη του αλέπο από τους ασαντικούς, στο οποίο κούρδοι και ασαντικοί πολεμάνε δίπλα δίπλα κατά της τουρκοκίνητης αχραρ που θέλει να τους φάει λάχανο.

    Η εχθρική είναι στο μακρινή χάσακα στην β.ανατολική συρία, όπου οι ντόπιοι κούρδοι την πέφτουν συνέχεια στους χριστιανούς ασύρριους που υποστηρίζουν τον άσαντ. Εκεί ανά τακτά διαστήματα και με αφορμή διάφορους κατσικοκλέφτες, απαγωγές και άλλα τοπικά ζητήματα, οι κούρδοι τρώνε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια από τους υποτιθέμενους συμμάχους τους ασαντικούς.

    Όταν λοιπόν οι κούρδοι καταλαμβάνουν πέρσι το manjib με τη βοήθεια της αμερικάνικης αεροπορίας, δεν είναι μόνο οι τούρκοι που θορυβούνται ότι η ροχάβα και το αφριν θα ενοποιηθούν. Το ίδιο αγχώνονται και οι ασαντικοί που αρχίζουν και βλέπουν τους κούρδους ως πιθανούς αποσχιστές. Γι’ αυτό και η κατάληψη της al-bab από τους τούρκους ήταν επιθυμητή από τους ασαντικούς και έγινε με τη διαμεσολάβηση των ρώσων. Διότι αναγκάζει τους κούρδους να τα έχουν καλά με τους ασαντικούς, προκειμένου οι περιοχές τους να επικοινωνούν μεταξύ τους.

    Στο παλιότερο οτσαλανοσχέδιο, οι κούρδοι δεν ήθελαν ανεξαρτησία από τη συρία καθώς ήξεραν ότι οι τούρκοι θα τους έτρωγαν λάχανο. Αυτό που ήθελαν ήταν λίγο πολύ αυτό που έχουν ήδη. Μια ευρεία αυτονομία, τον δικό τους στρατό και την κάλυψη των ηνωμένων εθνών ότι είναι μέρος της συρίας. Ο ασαντικός στρατός είναι τόσο αδύναμος που δεν τον θεωρούσαν απειλή.

    Οι ασαντικοί έδειχναν να εγκρίνουν το σχέδιο (τι είχαν άλλωστε να χάσουν), αλλά η επίσημη θέση τους παραμένει πως η συρία ανήκει στον ασαντ. Εδώ και κάποιους μήνες οι αμερικάνοι προσπαθούν να πείσουν τους κούρδους να υποστηρίξουν το δικό τους σχέδιό για ένα ανεξάρτητο κράτος που θα ξεκινά από την ντάραα στα νοτιοδυτικά της συριας, θα περνάει από το ασαντικό ντερ-ερ-ζορ και θα καταλήγει στη ροχάβα. Η κατάληψη της “πρωτεύουσας” του ισλαμικού κράτους ράκκα ήταν μέρος αυτού του σχεδίου. Το κράτος αυτό θα αναλάβουν να χρηματοδοτήσουν οι σαούδ φυσικά.

    Από τι φαίνεται η συριακή κουρδική ηγεσία δείχνει να υιοθετεί αυτό το πλάνο. Η πρόσφατη κατάρριψη ενός συριακού αεροπλάνου από τους αμερικάνους στο τρίστρατο μεταξύ κούρδων,ασαντικών και isis κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Αν οι κούρδοι και οι αμερικάνοι δεν αφήσουν τους ασαντικούς να βοηθήσουν το πολοιορκημένο ντερ-ερ-ζορ, τότε και οι ασαντικοί δεν θα αφήσουν τους κούρδους της ροχάβα να βοηθήσουν τα αδέρφια τους στο πολιορκημένο από τους τούρκους (και τα παρακλάδια τους) αφρίν.

     

     

    Προς ένα γενικευμένο πόλεμο?

    Εχθές (22/06) οι ρώσοι κατέρριψαν ένα αμερικάνικο drone στη μεσόγειο (ας κρατήσουμε μικρό καλάθι η είδηση ακόμα δεν έχει επιβεβαιωθεί από τους αμερικάνους) ως απάντηση στην κατάρριψη του συριακού αεροσκάφους από τους αμερικάνους μερικές μέρες πιο πριν. Το drone αυτό ήταν κομβικό ως πληροφοριακό κέντρο μεταξύ των αμερικάνικων επιχειρήσεων. Μερικές βδομάδες πιο πριν οι αμερικάνοι άρχισαν να βαράν ασαντικές δυνάμεις στο νοτιο-ανατολικό τρίστρατο μεταξύ ιρακ,ιορδανίας και συρίας. Το συνοριακό φυλάκιο της αλ-τανφ στη μέση της ερήμου είναι βασικό συνεδτικό κομμάτι του νέου κράτους που θέλουν να δημιουργήσουν οι αμερικάνοι. Τόσο οι ασαντικές όσο και οι ιρακινές δυνάμεις θέλουν να αποτρέψουν αυτό το ενδεχόμενο, με αποτέλεσμα να περικυκλώσουν την αλ-τανφ και τα εκεί τζιχάντια που δεν δείχνουν να διαθέτουν το αξιόμαχο των κούρδων. Οι αμερικάνοι ανακοίνωσαν ότι θα φέρουν κούρδους να βοηθήσουν τα τζιχάντια της αλ-τανφ, αλλά πρακτικά αυτό είναι πολύ δύσκολο.

    Την ίδια περίπου στιγμή η isis ανέλαβε την ευθύνη για μια καταδρομική ενέργεια στο ιρανικό κοινοβούλιο, την ίδια στιγμή που οι σαουδάραβες ορκίστηκαν να φέρουν τον πόλεμο μέσα στο έδαφος του ιραν (σε περίπτωση που κάποιος δεν έκανε τη σύνδεση αυτόματα). Το ιραν είναι πιθανό να προσπάθησε να ανατινάξει μια πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου των σαούδ ως απάντηση, αλλά δεν τα κατάφερε. Με λίγα λόγια έχουμε μια αύξηση της έντασης στην περιοχή και μια επέκταση της μεσανατολικής κρίσης στον περσικό κόλπο (καταρ, σαούδ, ιραν).

    Οι σαουδάραβες δείχνουν να πιέζουν για έναν πόλεμο με το ιραν, αλλά δεν έχουν καμία στρατιωτική δυνατότητα να το κάνουν μόνοι τους και χρειάζονται τη βοήθεια των ισραηλινών και των αμερικάνων. Καθώς ο τραμπ πιέζεται στο εσωτερικό του από το βαθύ κράτος και τη FED (σας υπόσχομαι ξεχωριστό άρθρο για το θέμα την επόμενη βδομάδα), είναι πολύ πιθανό να επιλέξει σαν τον μπαμπά μπους την εύκολη λύση προκειμένου να αντιμετωπίσει την ύφεση που ενορχηστρώνει στις ΗΠΑ η FED. Για τους νεότερους ο μπαμπάς μπους, άφησε τον σαντάμ να φάει το κουβέιτ λέγοντας ότι δεν ασχολείται με ενδοαραβικές διενέξεις, και μια βδομάδα αργότερα ξεκίνησε τον πρώτο πόλεμο του κόλπου εναντίων του σαντάμ.

    Η διαφορά με το 1990, είναι ότι ο τραμπ δεν θα έχει την υποστήριξη των 2/3 του ΟΗΕ στο δικό του εγχείρημα, ο αμερικάνικος στρατός είναι παντελώς αδύναμος να διεξάγει γενικευμένο πόλεμο και το ιραν ειναι 3 με 4 φορές μεγαλύτερο από ιρακ.

    Η άλλη του επιλογή -να υποστηρίξει τους κούρδους της συρίας με σαουδαραβικά χρήματα- θα ρίξει στην αγκαλιά της ρωσίας/ιραν και τους τούρκους και τους καταριανούς και επιπλέον δεν είναι σίγουρο ότι θα προσφέρει κάποια νίκη στον τραμπ την ίδια στιγμή που οι ιρανοί δεν καίγονται και τόσο πολύ για το τι θα κάνουν οι κούρδοι στη ροχάβα.

    Ποντάρω το άλογό μου στην συνέχιση της αύξησης της έντασης, αλλά δεν μπορώ να δω ένα πιθανό σενάριο πολέμου με το ιραν, εκτός αν οι ισραηλινοί αποφασίσουν να ρίξουν πυρηνικά. Μου φαίνεται πιο πιθανό, ο τραμπ να φάει τη σαουδική αραβία με τη δικαιολογία πως οι σαουδάραβες τον κορόιδεψαν και τελικά είναι αυτοί που υποστηρίζουν την τρομοκρατία. Αλλά όσο συνεχίζουν να εκτελούν το συμβόλαιο των 500δις δολαρίων δεν έχει και πολλούς λόγους να το κάνει.