• I dont know about god, but tsipras is surely a dj

    Date: 2015.06.28 | Category: ΠΟΛΙΤΙΚΗ | Tags:

     

    Μπορεί να φταίνε οι παρενέργειες του fusion, αλλά την παρασκευή το βράδυ, πήρα 2 sms στο κινητό μου. Κι εκεί που μόλις είχα σταματήσει να χορεύω και έπαιρνα μια ανάσα πάνω σ’έναν μεγάλο πάγκο, κατάλαβα το πραγματικό μήνυμα. Δεν ξέρω κατά πόσο ο θεός είναι dj, ο τσίπρας όμως σίγουρα είναι. Γιατί μας λέει jump κι εμείς πηδάμε.

    Κοιτάζοντας μέσα στον σπασμένο καθρεύτη των εκατοντάδων δηλώσεων το λεπτό, και των ελάχιστων ειδήσεων που τις συνοδεύουν, μπορώ να σας μεταφέρω με σιγουριά ότι ο τσίπρας δεν πάει για ρήξη. Όχι απλά με τους θεσμούς, αλλά ούτε με τους τραπεζίτες στουρν, κατσέλη, σαλλαλάς), τους ολιγάρχες (και εδώ), τις συντεχνίες (ΔΕΗ ακούει κανείς?), τη siemens, τους εφοπλιστές, τους πλουσίους και γενικά με κανέναν από αυτούς με τους οποίους είχε αποφασίσει προεκλογικά να συγκρουστεί. Ο άνθρωπος που τη δευτέρα είχε έρθει με ένα μνημόνιο στα χέρια το οποίο ονόμαζε αναγκαία συμφωνία, δεν ξυπνά την παρασκευή με φυσεκλίκια. Όπως λένε και στο αμέρικα. If its too good to be true, it probably is (αν κάτι είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό, τότε μάλλον δεν θα είναι αληθινό).

    Οπότε ότι ο τσίπρας αποφάσισε να γίνει ξαφνικά τσε επειδή τον ανάγκασαν οι θεσμοί, είναι κάτι που δεν μου κολλάει καλά. Κι ως εκ τούτου ψάχνω τις τρύπες στην αφήγηση. Και αυτές είναι ουκ ολίγες. Και για αρχή το δημοψήφισμα.

    Γιατί φέρνουν δημοψήφισμα αντί να πάνε σε εκλογές? Αν η ρήξη ήταν το ύστατο όπλο σου, το να την πάρεις με εκλογές είναι εξαιρετικά πιο εύκολο (λόγω εκλογικού νόμου), απότι ένα δημοψήφισμα. Ένα δημοψήφισμα με 55% υπερ του όχι είναι ένα οριακό δημοψήφισμα. Ένα εκλογικό ποσοστό της τάξης του 55% είναι ένας θρίαμβος που κανένας ηγέτης στην ευρωζώνη δεν απολαμβάνει και πλησιάζει τα ποσοστά του τσάβεζ στις καλές εποχές του. Κι όμως ο τσίπρας πετάει αυτό το πλεονέκτημα των 12-15πόντων , και των εντυπώσεων και πηγαίνει στην απλή αναλογική του δημοψηφίσματος. Το γιατί το κάνει αυτό είναι για εμένα ένα πολύ καίριο ερώτημα (ακριβώς γιατί δεν έχει λογική).

    Και η απάντηση θα βρίσκεται μάλλον στο μαυρή. Με λίγα λόγια στις δημοσκοπήσεις. Αν ο τσίπρας θεωρεί ότι το όχι κερδίζει με ευκολία, τότε έχει πάρει ντεφάκτο εντολή να διαπραγματευτεί ακόμα και την έξοδο της ελλάδας από την ευρωζώνη και άρα πάει στη βρυξέλλα με έναν άσο που η βρυξέλα ήξερε ότι πριν δεν είχε.

    Αν το ναι κερδίζει με ευκολία, τότε θα πρέπει να παραιτηθεί και να πάμε σε εκλογές. Εκλογές που πιθανότατα θα ξαναματακερδίσει (διότι το ποιος είναι ικανότερος να διαπραγματευτεί μια συμφωνία και να την περάσει από την ελλάδα έχει γίνει εμφανές 5 μήνες τώρα). Η ήττα στο δημοψηφισμα θα είναι ένα σοβαρό πρόβλημα μεν, αλλά αυτή η ήττα κρατάει το κόμμα του ενωμένο και ο τσίπρας θυσιάζει πιόνια. Ταυτόχρονα, τελειώνει με τους εσωκομματικούς του αντιπάλους (που παίρνουν κεφάλι όσο αυτός κάνει ασκήσεις γυμναστικής) μια και καλή. Δείτε εδώ το υποκεφάλαιο “γιατί το δημοψήφισμα δεν είναι μια έντιμη πρόταση”. Το μόνο που έχει αλλάξει (και kudos στον αλέξη) είναι ότι ο αλέξης βρίσκεται υπέρ του όχι. Και άρα αν θα πάει σε εκλογές θα πάει ηττημένος (αλλά ποντάρει στο ότι ο σαμαράς θα πάει ακόμα πιο ηττημένος, κι άρα ο τσίπρας θα είναι ο νέος λαμπερός σημίτης έναντι ενός πολύ μικρού εβερτ).

    Εχθές ο βαρουφάκης και ο σαπέν έδωσαν και μια ακόμα (τρίτη) προοπτική. Να υπάρξει συμφωνία μέχρι την τρίτη και η κυβέρνηση να αλλάξει άποψη και να ταχθεί υπέρ του ναι. Κάτι που θα κάνει όλες όσες βγήκαν με τα φυσεκλίκια να νιώσουν μαλάκες, αλλά έτσι νιώθουν καιρό τώρα, οπότε μικρή αλλαγή. Άλλωστε αυτές δεν είναι πια στο target group των ψηφοφόρων του μαξίμου. Αυτή η τρίτη προοπτική θα μειώσει πολύ την αξιοπιστία της κυβέρνησης και θα έχουμε κάνει ένα ακόμα βήμα προς την ιταλοποιηση της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Αλλά θα πρέπει να την υπολογίσουμε ως ικανή.

    Το άλλο μεγάλο επικοινωνιακό κενό είναι το ερώτημα του δημοψηφίσματος. Οκ η πρόταση της τρόικας είναι κακή, αλλά η πρόταση του μαξίμου της προηγούμενης δευτέρας είναι καλή?

    Δηλαδή ας υποθέσουμε γίνεται το δημοψήφισμα, ας υποθέσουμε ότι ο κόσμος λέει όχι, η τρόικα ταπεινώνεται και αποδέχεται τη νίκη της δημοκρατίας και την πρόταση της προηγούμενης δευτέρας που ο τσίπρας διαφήμιζε ως καλή. Τότε θα ξανακάνουμε δημοψήφισμα και γιαυτήν την πρόταση, ή απλά θα την περάσουμε από το κοινοβούλιο για να μην κουράζουμε τον λαό?

     

     

    Και δύο λόγια από τον προφήτη

    Αν θέλετε ξανά τα δύο σέντς μου. Όταν σας λένε να πηδήξετε κι εσείς πηδάτε, τότε φροντίστε να έχετε επιλέξει έναν καλό dj. Γιατί σε αντίθεση με το fusion, αν ο dj σας ξενερώσει με progressive trance, θα συνεχίσει να κυβερνά κι εσείς δεν θα έχετε ακόμα μια ντουζίνα σκηνές να επισκεφθείτε. Άρα ξεχάστε και τη minimal techno και την atmospheric, και το dubstep και την anne clarke και όλα! Θα τρώτε κάθε μέρα trance. Ρωτήστε και τα παιδιά στις ηπα που ακόμα τρώνε μπάμια νερόβραστη.

    Αν με ρωτάτε τι θα χρειαστώ για να πιστέψω το μαξίμου, η απάντηση είναι πολλά. Τουλάχιστον την ίδια ποιότητα κινήσεων με αυτές που με έκαναν να μην το εμπιστεύομαι. Και μέχρι στιγμής το μαξίμου δίνει δωράκια στους ολιγάρχες και επικοινωνιακά σπιν στους υπόλοιπους.

     

    Και το σκρίπτ

    Το σκριπτ δεν είναι ιερό, με λίγα λόγια δεν είναι προφητεία. Ο λόγος που τα ονομάζω προφητείες είναι ακριβώς για να μην τους δίνουμε μεγάλη βαρύτητα. Είναι απλά ένας άλλος τρόπος να βλέπεις τα πράγματα. Ένας τρόπος διάφορος από το σπιν που σας βομβαρδίζουν και ελπίζω λίγο πιο κοντά στην πάντα διαφεύγουσα “πραγματική πραγματικότητα”.

    Όταν πχ έγραφα στη φουκουσίμα ότι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα δεν το έγραφα γιατί είχα δει στο όνειρό μου τους αντιδραστήρες να ανατινάζονται, αλλά γιατί οι πληροφορίες που έλεγαν όλα καλά δεν κολλούσαν μεταξύ τους. Φυσικά οι παλιές μου επιδόσεις δεν μας λένε και πολλά για τις σημερινές.

    Τούτων λεχθέντων εγώ μένω ακόμα κοντά του, όχι επειδή δεν ξέρω να κάνω λάθος (από τέτοια ντουζίνες), αλλά διότι τα σπιν για εμένα δεν βγάζουν περισσότερο νόημα από το σκρίπτ. Άρα μην κολάτε στο είσαι 14 μοιρες μακρία από σκρίπτ, κι εσύ είπες +-5. Το σκριπτ είναι για εμένα χρήσιμο στο πλαίσιο που βγάζει νόημα περισσότερό από το “τη λύση την έχει ο λαός”. Ταύτα και πάω για ύπνο. Γιατί ο θεός μπορεί να είναι dj, εγώ όμως δεν είμαι και δεν γίνομαι νεότερη.

     

    ΥΓ φαντάζομαι αν έλεγα να μην το γαμήσετε με τα σχόλια θα με γράφατε στα αρχίδια σας, οπότε σκέφτηκα το εξής ωραίο δικτατορικό. Σε αυτό το άρθρο επιτρέπονται (εκτός από εμένα φυσικά) 5-6 σχόλια στον καθένα. Απολαύστε υπεύθυνα