• Ουρακοτάγκοι

    Date: 2013.01.29 | Category: ΠΟΛΙΤΙΚΗ | Tags: ,,

     

    Καθώς από τον ιούλη και μετά δεν έχουν υπάρξει ειδήσεις, η πολιτική συζήτηση τριγυρνά γύρω από τις μηνιαίες δημοσκοπήσεις που είναι φτιαγμένες για την τέρψη ενός τηλεοπτικού κοινού που διψάει για νέα. Η στατιστικά τυχαία αλλαξοκωλιά μεταξύ σύριζα και νδ βαφτίζεται ανάκαμψη, νέα ελπίδα, ανατροπή και μερικές ακόμα ευφάνταστες λέξεις στο τηλεοπτικό τοπίο. Άκουσα με ταυτάκια μου “έγκυρο” στατιστικολόγο από αυτούς τους μηνιάτικους να εξηγεί πως υπάρχει μια ανατροπή στο κλίμα καθώς σήμερα πια μόνο το 79% των ερωτηθέντων πιστεύει πως τα πράγματα πάνε σκατά σε σχέση με το 92% που το πίστευε πριν τις εκλογές.

    Και σε αυτό το θέατρο του παραλόγου παίζει μπάλα και ο σύριζας που ψάχνει να βρει διάφορους επικοινωνιακούς τρόπους να πείσει τα παππούδια να τον ψηφίσουν και ταυτόχρονα να μη δυσαρεστήσει καμία από τις κοινωνικές ομάδες που “χειμάζονται” από τη “λαίλαπα” του μνημονίου. Κι ύστερα αναρωτιόνται γιατί τα ποσοστά τους δεν αυξάνονται και κανείς δεν τον θεωρεί ικανό να κυβερνήσει.

     

    Η απάντηση του σύριζα σε αυτό είναι πως ούτε οι άλλοι ξέρουν να κυβερνήσουν, κάτι το οποίο είναι απολύτως αληθές, αλλά προσωπικά δεν με κάνει να νιώθω καθόλου καλύτερα. Κι όταν τους ρωτάς για την καυτή πατάτα του τι θα κάνετε ρε παιδιά, η απάντηση που αντηχεί είναι ακριβώς η ίδια που έδινε ο σαμαράς πριν κάνει την κωλοτούμπα να συμμετάσχει στην κυβέρνηση παπαδήμου. Ο σύριζας θα πάει στην ευρώπη και θα διαπραγματευτεί σκληρά.

     

    Το οποίο υπονοεί λίγο πολύ πως οι ευρωπαίοι θα ανοίξουν τα πόδια τους και θα αρχίσουν να μοιράζουν χρήμα στους συριζαίους (που δεν τους θεωρούν και πολιτικούς τους συμμάχους), προκειμένου ο σύριζας να πραγματοποιήσει όλα αυτά τα αντιφατικά που υπόσχεται στον κάθε πικραμένο. Πραγματικά πικραμένο ή σε εισαγωγικά.

     

    Κι έτσι στη χθεσινή συνέντευξη στη στάη, άκουσα τον πρόεδρα τσίπρα να λέει πως είναι στο πλευρό των μεροκαματιάρηδων μετρατζήδων. Και φυσικά η συστημική στάητον προστάτεψε και δεν του έκανε την απλή ερώτηση στην οποία δεν μπορούσε να απαντήσει: Δηλαδή θα είστε υπέρ της επέκτασης του ενιαίου μισθολογίου στους εργαζόμενους των συγκοινωνιών? Διότι αν η απάντηση είναι ναι, οι μετρατζήδες καθόλου δεν θα συμφωνήσουν πως ο τσίπρας είναι στο πλευρό τους. Αν η απάντηση είναι όχι, τότε γιατί οι υπόλοιποι ΔΥ να θεωρήσουν πως αυτοί θα πρέπει να αμοίβονται με βάση το ενιαίο μισθολόγιο?

     

     

    Λίγες μέρες πιο πριν, ένα στέλεχος του σύριζα έκανε μερικές πολύ λογικές και απλές προτάσεις για το μισθολόγιο των κληρικών, προτάσεις που είμαι σίγουρος ότι δεν βρίσκουν κανέναν στο σύριζα να διαφωνεί. Κατά την πάγια τακτική της ηλιθιότητας, η νδ μαζί με διάφορα μμε πήραν τις προτάσεις κι άρχισαν να λένε αρλούμπες. Και η απάντηση του σύριζα σε αυτές τις αρλούμπες ήταν να αδειάσουν μεγαλοπρεπώς το στέλεχος που πρότεινε τις αλλαγές στη μισθοδοσία των κληρικών. Τόσο μεγαλοπρεπές ήταν το άδειασμα του κ.βούτση για παράδειγμα που θα μπορούσε να συγκριθεί άνετα με το άδειασμα βενιζέλου στο δαφέρμο τότε με το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες (γύρω στο 14-16ο λεπτο). Και σε περίπτωση που νομίζαμε ότι πρόκειται για παρεξήγηση, ο νίκος παπάς δήλωσε στον σκαι, πως “το κράτος αυτή τη στιγμή πρέπει να καλύπτει τους μισθούς των ιερωμένων”. Και ο τσίπρας άλλωστε στη χθεσινή συνέντευξη δήλωσε πως μόνο κατόπιν συμφωνίας με την εκκλησία θα γίνουν αλλαγές.

     

    Με λίγα λόγια, κάποιος είπε κάτι αυτονόητο που ισχύει στο μεγαλύτερο μέρος της φιλελεύθερης ευρώπης, οι πίθικοι της νδ άρχιζαν να ουρλιάζουν και ο σύριζας, λειτουργώντας αμυντικά αποδέχθηκε το σφάλμα του και μάλωσε αυτόν που έκανε τις “ατυχείς” δηλώσεις. Επικοινωνιακά μιλώντας μόλις κατάφεραν να αποδειχθούν ένοχοι για κάτι για το οποίο δεν έχουν κανένα λόγο να νιώθουν έτσι.

     

    Υπάρχουν μισή ντουζίνα ακόμη περιπτώσεις όπου βλέπουμε να παίζεται αυτό το επικοινωνιακό θέατρο του παραλόγου και η πολιτική ζωή αναλώνεται ανάμεσα στη μία μπούρδα και την άλλη. Η κυβέρνηση πετάει διάφορα μπαλάκια στον σύριζα και ο σύριζας τρέχει να τα μαζέψει. Το ερώτημα είναι τι θα μπορούσε να κάνει από τη στιγμή που η κυβέρνηση διαθέτει την ηγεμονία στα ΜΜΕ. Η απάντηση θα ήταν να τα αφήσει να πέσουν και να πετάξει κυριολεκτικά πίσω καμιά μπανάνα σε όποιον καραγκιόζη πολιτευτή της νδ κάνει σαν ουρακοτάγκος. Εγώ αν κυκλοφορούσα στα κανάλια θα είχα σίγουρα μαζί μου μισή ντουζίνα μπανάνες.

     

    Γιατί δεν το κάνει? Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν πως ο σύριζα αποφάσισε να παίξει μπάλα με τον παλιό παραδοσιακό αντιπολιτευτικό τρόπο που τόσες φορές έχουμε δει στο παρελθόν για λόγους τακτικής. Αυτό έχει μια καλή δόση αλήθειας μέσα του, καθώς ο σύριζας είναι ένα παραδοσιακό μεταπολιτευτικό μόρφωμα στα περισσότερα χαρακτηριστικά του. Αλλά φοβάμαι δυστυχώς πως ο λόγος που βλέπουμε να παίζεται αυτό το θέατρο του παραλόγου έχει να κάνει περισσότερο με μια πραγματική πολιτική αδυναμία του σύριζα.

     

    Ο σύριζας δεν έχει πολιτικό σχέδιο. Δεν έχει κανέναν τρόπο να πραγματοποιήσει αυτά που έχει υποσχεθεί και υπόσχεται συνεχώς στις κοινωνικές ομάδες τριγύρω του. Κι επειδή δεν έχει κανέναν τρόπο να το πράξει, το έχει ρίξει κι αυτός στο θέατρο του παραλόγου, στη σκληρή διαπραγμάτευση και τα άδεια λόγια.

     

    Όπως έχω εξηγήσει ήδη από πριν τις εκλογές του ιούνη (και δεν είμαι ο μόνος που το έκανε), με τη χαριτωμένη δικτατορία του Techie Chan (από το Κατουρώντας το κωλόχαρτο του παπαδήμου και κάτω), υπάρχει μόνο μία πραγματική λύση στον από μηχανής θεό που ο σύριζα αναφέρει ως σκληρή διαπραγμάτευση με τους εταίρους. Κι αυτή η λύση δεν είναι άλλη από το μηδενικό πρωτογενές αποτέλεσμα όσο υπάρχει το ευρώ και δεν αποφασίζουν διαφορετικά οι υπόλοιποι ευρωπαίοι. Από το οποίο η σημερινή κυβέρνηση, έχοντας κηρύξει στάση πληρωμών στους πάντες, απέχει γύρω στα 5-6 δις ανάλογα με το τι πάρεις ως δεδομένο κάθε φορά. Με λίγα λόγια η κυβέρνηση σύριζα δεν θα μπορεί, όχι μόνο να ικανοποιήσει τους διάφορους χειμαζόμενους φαρμακοποιούς, αλλά θα πρέπει να κόψει ακόμα περισσότερα καθώς, αν θέλει να λέγεται αριστερή κυβέρνηση, θα πρέπει να αυξήσει τις δαπάνες σε διάφορα πράγματα που οι σημερινοί ουρακοτάγκοι αφήνουν κυριολεκτικά να ψοφήσουν. Έτσι λοιπόν αν είσαι τόσο μάγκας ώστε στο επόμενο έτος να έχεις μαζέψει 3-4δις από διάφορα μικρομέγαλα λαμόγια, αυτά τα 3-4 δις θα πρέπει να τα δώσεις για καταναλωτικές δαπάνες και νέες προσλήψεις σε τομείς που αυτή τη στιγμή το έχουν τεράστια ανάγκη, κι όχι σε αυξήσεις μισθών ΔΥ τη στιγμή που υπάρχει 35% ανεργία.

    Εκεί λοιπόν θα έχεις να αντιμετωπίσεις όλες εκείνες τις κοινωνικές ομάδες που τώρα χαϊδεύεις υποσχόμενος πως θα βρεις μια λύση γιαυτούς μέσα από τη σκληρή σου διαπραγμάτευση. Και θα έχεις τους μετρατζήδες στο δρόμο να σε περιμένουν στη γωνία. Και αυτό το ξέρεις, γιαυτό αποφασίζεις να το παίξεις κι εσύ καραγκιόζης και ο πολιτικός σου λόγος να μοιάζει τόσο πολύ με τον πολιτικό λόγο του σαμαρά πριν την κωλοτούμπα της κυβέρνησης παπαδήμου. Και απλά ελπίζεις πως όταν έρθει η ώρα σου και κάνεις τη “σκληρή διαπραγμάτευση” και επιστρέψεις στην ελλάδα ακριβώς με αυτά που περιέγραφε ο δικτάτωρ τέκι τον περασμένο ιούνιο, οι ψηφοφόροι σου θα το φάνε το κουτόχορτο και θα πούνε δεν πειράζει αφού μας τα ζητάει η αριστερά εμείς δεν θα κάνουμε απεργία γιατί θέλει το καλό μας. Με λίγα λόγια πιστεύεις ότι θα τους μανιπουλάρεις με τον ίδιο τρόπο που πίστευε και ο ΓρΑΠ ότι θα τα καταφέρει το 2009-2010.

     

    Και κατά τα 2σεντς μου αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που υπάρχει μια μόνιμη σαστιμάρα και απαισιοδοξία για το ελληνικό ζήτημα. Και τώρα που το μοιράστηκα μαζί σας θα με αφήσετε να επιστρέψω στα παιχνίδια μου που θα σας περιγράψω την επόμενη φορά.